- Արի բալես, արի գնանք միասին սեղան դնենք❤️
- Հա իհարկե ըըը ...
- Սիլվա❤️
- Սիլվա ծյոծյա 😊
- Էմիլի ջան բալես, իմացի որ Արտակս քեզ թագուհու պես գլխին դրած ման ա տալու, մի բառ ու ինքը քո համար ոչինչ չի խնայի ❤️💎դե իսկ մենք քո պես հրեշտակ կունենանք տանը, ու վերջապես ես ամբողջ օրը մենակ չեմ լինի😍😁
- 😊😁հահ)
- Ջան❤️դրսում ուտենք❤️ավելի լավ ա...արի ինձ օգնի մենակ էս ափսեները տանենք ու վերջ, էլ քեզ ոչ մի բան չեմ տա անելու
- Վայ չէ չէ Սիլվա ծյոծյա, ես կօգնեմ ձեզ😊
Ափսեները ձեռքս դուրս էկա տանից, տան մոտ մեծ լողավազան կար, մի քիչ հեռու խարույկ ու շուրջբոլորը սիրուն աթոռներ, լույսեր❤️շատ սիրուն տուն ա, չէի էլ կասկածում...❤️էնտեղ որտեղ խորովածն էին սարքում Կոլյանենք, դրա կողքին էլ մեծ բեսետկայի պես սիրուն տեղ էր սարքած, տարա էդտեղ։
Իսկ Կոլյանը..... վերնաշապիկի կոճակները գրեթե բոլորը արձակված էին, կրակի կողքին կանգնած պտտում էր շամփուրները...ես իրեն էս տեսքով երբեք նույնիսկ չէի էլ պատկերացրել...նայեց ինձ մի պահ ու ժպտաց...😊իսկ ես ինչ եմ անում էստեց հիմա... ես չգիտեմ նույնիսկ սրա վերջը ինչ ա լինելու, ես առանց սիրելու էստեղ հարսնացու եմ խաղում🤦🏻♀️ Սմբատ ձյաձյան ներս գնաց, մնացել էինք երկուսով։ Ուզում էի տուն գնալ ձայն տվեց...
- Էմիլի❤️
- Հա՞
- Կգա՞ս❤️
Առաջացա իր մոտ...
- Որ խնդրեմ թևերս հետ չես ծալի՞ խանգարում ա, ձեռներս էլ յուղոտ ա...😁
- Իհարկե 🙂
Մոտ էկավ, կանգնեց դիմացս...էլի սկսեց շունչս կտրվել😕😖թևքերը հետ էի ծալում ու ամեն հպումից մարմնովս ոնց որ դող անցներ։ Չեմ հասկանում ինչի ա ամեն անգամ իրեն էսքան մոտ գտնվելուց իմ ներսում սենց փոթորիկ սկսվում...
- Աբրեսս ❤️
- Խնդրեմ 🙂
- Ես չեմ ուզում դու ստիպված հիմա բաներ անես... համաձայն եմ մի քիչ շատ առաջ անցա, ես էլ չհասկացա ոնց սենց էղավ բայց...
- Նորմալ ա🙂
- Նորմալ չի...❤️ես չեմ ուզում դու մի գրամ նեղվես, ես ուզում եմ քո կյանքի ամեն վայրկյանը երջանկություն ըլնի քո համար ❤️ ես քեզ...
- Խնդրում եմ Պարոն Կոլյան 🙂ես էլ չգիտեմ ինչի համար համաձայնվեցի, ձեր ծնողները շատ լավն են, լավ մարդիկ են ու ես չեմ ուզում իրենց ուրախությունը փչացնել 🙂 ու ունենք էն ինչ ունենք
- Իմացի որ կյանքում չես փոշմանի քո էս որոշման համար 💋ես քեզ խոսք եմ տալի
- Լավ🙂
Մտա տուն, մնացած ամեն ինչն էլ բերեցինք դրեցինք սեղանին, մինչև խորովածն էլ պատրաստ էղավ ու բոլորով սեղան նստեցինք։ Կեսօրն անց էր արդեն։ Կոլյանը աթոռը քաշեց նստեցի, ինքն էլ նստեց կողքիս.
- Այ հիմա իսկականից բարի գալուստ մեր տուն աղջիկս ❤️ ուզում եմ ձեզ միշտ սենց ուրախ ու երջանիկ իրար կողք տեսնեմ, ես ու կինս շատ երկար էինք ՍՊԱՍԵԼ
- Ճիշտ ա բալես🥺❤️մենք ամեն ինչի պատրաստ ենք ձեր համար, մեր մինուճար տղանա, էս ամեն ինչը, էսքան հարստությունը ամբողջ ձեզ ա մնալու, մենք դրա համար ենք ապրում
- Շատ շնորհակալ եմ ձեզ նման վերաբերմունքի համար 😊ամենը փոխադարձ ա
- Աբրեք ցավներդ տանեմ ❤️
- Դե վերջ հաց կերեք չսառի, տես հլը ինչ համով խորոված ա սարքել սկեսրայրդ բալես 😁
- Հահ😁
Լարվածությունս միանգամից անցավ❤️ հաճելի մթնոլորտ էր, որի համար իսկապես չէի փոշմանում...)
YOU ARE READING
ՍԵՐՆ ՕԼԻԳԱՐԽԻ ԳՐՊԱՆՈՒՄ (LOVE IN THE OLIGARCH'S POCKET)
RomantizmՀարստությունը դեռ փողը չէ....իսկ երջանկությունը դեռ սերը չէ....🧡💲
