Cezaevi-Yoonmin (+18)

23.Bölüm(Özel Bölüm 3)

Selaaam
Fic Bin Okunmaya ulaştı!
Bu bana aşırı ilham veriyor asklarimm
Umarım yeni yazdigim fic de okunacak
İyi okumalarre
🌸☀️🌈🐣🥞
______________________________________________

"Altı ay?"

Titreyen sesimle çıkan cümleler elimin titremesine de sebep oluyordu.Gözlerimden akan yaşlar hıçkırığa dönüşürken dudaklarımı ıslattım ve ALTI AYDIR uyuduğum yataktan kalkmaya çalıştım.

"Jimin nereye?"

Onu dinlemek bile istemiyordum daha fazla.Bu odada altı ay kalmıştım demek ha?

Bu dar,bu dört duvarın arasında nasıl kalır ki bir insan?Bilinç kapalıysa kalınabiliyordu demek ki.

Cevap vermeden odadan çıktım.Peşimden
geliyordu, biliyordum.Ama onunla bu kadar şeyden sonra şuan konuşmak istemiyordum.

Yaz ayında sanki bardaktan dökülür gibi yağmur yağıyordu.

Hastane kapısının dışına çıkarak kendimi yağmurun altına attım.

Derin derin çığlıklar attım sonra,nedenini bilmediğim çığlıklar,ağlamalar.

Duygu boşalması mı yaşıyordum?

Durmadan ağladığım için nefes nefese kalmıştım hemen.

"Jimin hasta ola-"

"Sikiyim hastalığı!"

Sesim haykırış gibi çıkınca ağlamam daha da kuvvetlendi.Adımları yanıma doğru gelirken umursamadım.

Elimi kalbime koydum ve gözlerimi kapatarak başımı yukarıya kaldırdım.Nefes almaya çalıştım yavaşça.

Sakin ol...
Sakin ol...
Sadece sakin ol Jimin...

Gözlerimi geri açtım ve hastane bahçesinin dışında doğru ilerledim hızlıca.

"Jimin nereye?"

Nereye?
Cidden ya,nereye?
Nereye gidiyordum?

Gidecek yerim yoktu ki.
Annem benden vazgeçmişti.

Belki de aynı şehirde bile değildik.Bilmiyordum.

Hani kitaplarda olur ya,arkadaşları olduğu
halde"Yalnızım" diyen karakterler,ve onlara sinir oluruz ya hani,şuan yanımda Yoongi vardı.Peki ben de mi yalnızım diyecektim.

Arkamı döndüm, aramızda bir kaç adım mesafe kalan Yoongi'ye baktım.

Anlam vermek isteyen bakışlarıyla bana bakarken ona doğru ilerledim ve topallaya topallaya yanına varıp kollarımı boynuna sardım.

En baştan topallıyor olmalıydım ama şimdi fark ediyordum.Altı aydır yürümemiştim sonuçta...

Kolu belimi sararken yüzünü boynuma gördüğünü fark ettim.

"Yoon-Yoongi beni bırakma!Benim se-senden başka kimsem kalmadı!"

Burnunu çektiğini hissettim.

"Bırakmayacağım" dedi ve yüzünü geri çekip dudaklarını dudaklarıma bastırdı...