Gözlerimi açtığımda başımda ki ağrı inanılmazdı. Etrafa göz atmak için kımıldandığımda acıdan dolayı çıkan inlemeyi durduramamıştım. Belimi tutarak ve acıdan değişik şekle getirdiğim suratımı umursamayarak oturur pozisyona geldim. Hemen yanımda ki küçük koltukta yatan Lori'yi gördüm. Dün yaşadıklarım aklıma gelince bedenimi yine bir korku kaplamıştı. Ve işin kötü yanı ise arkadaşımın yaşadığım şeylerin en mantıksız tarafına denk geldiği ve onun benim hakkımda kesinlikle şizofren olduğumu düşünmesi aklıma dank etmişti. Buna rağmen hala yanımda olması ona duyduğum dostluğu bütünüyle hakettiğini kanıtlıyordu. Yine aklıma gelen gerçekle karşımda bomboş olan duvara baktım. Bilmem ne kadardır baktığım duvardan ise yine biri beni tutup çekmişti. Bu kişinin Lori olması ise kaçınılmazdı.
"Sarah tatlım ! Uyanmışsın dün neler yaptın hatırlıyor musun ? Ah Tanrım beni nasıl korkuttun haberin var mı ? Neler oluyor ? "
Lori hakkında bildiğim bir diğer şey ise çok konuşmasıydı. O kadar çok soru sorar ve o kadar hızlı sorar ki birine cevap ararken diğerini duymanız zordur. Boş gözlerle ona bakınca gözlerini devirdi.
"Neler oluyor Sarah ? Çok..çok garipsin ?" Onun bu sorularını anlayışla karşılıyordum eğer ki dün onun yerinde ben olsaydım sanırım şuan kendimi arkadaşımı deliler hastanesine yollayıp el sallarken ve ağlarken bulacağıma yemin bile ederdim. Lori'ye cevap vermediğimi ve bu sürenin baya uzun olduğunu hatırlayınca ağzımı açmaya karar verdim.
"İyiyim Lori. Sadece.. Dün biraz garip hissediyordum. Sanırım hastalandım." Tabi ki ona dünkü yaşadıklarımı anlatmayacaktım bu kadar olay zaten bana yeterdi bir de Lori' nin sorularına katlanamazdım.
"Hadi ama Sarah! İlk önce yukarı koştun ve vazoya baktın sonra da banyoya koştun ve kapıyı açar açmaz bayıldın bu ne demek oluyor ? " Evett şimdi ne diyeceksin Sarah ? İç sesimle ne zamandır konuşmadığımızı hatırladım. Ve hem ona hem de Lori'ye cevap verdim.
"Midem bulanmıştı Lori. Banyoya yetişmem lazımdı bilirsin içini boşaltmak için en iyi yer orası ? Ve birde banyoya gelmeden durdum çünkü başım dönmüştü. Bu kadarı yeterli mi ? Yoksa-
"Tamam Sarah bir şey sormadım say tamam mı ? Şimdi benim çıkmam gerek akşam görüşürüz tatlım.
"Tamam . Görüşürüz."
Lori'nin gidişini arkadan izlemiştim. Evde tek kalma fikri bana çok korkutucu geliyordu. Ayağa kalkıp mutfağa ilerledim kurumuş bir boğaz için en iyi şey suydu sürahi elime aldım bardağa uzanırken mutfak penceresinden atlayan kediyi görünce elimde ki sürahi birden elimden kayıp düştü. Sanırım artık bu kadar korku yeterdi. Çıkıp temiz bir hava almaya ihtiyacım vardı. Odama çıkıp kot pantolonum ile düz t-shirtümü üstüme geçirdim. Ve vestiyerden anahtarlarımı aldım. Ayakkıbımı giyip askılıktan aldığım ceketimi üstüme geçirip evden çıktın.
Buram buram gelen ıslak toprak kokusuyla kendimden geçmiştim. Sadece yürüyordum . Hiçbir yola sapmadan , dümdüz.
⏳⌛️
Kendimi nasıl geldiğimi bilmediğim bir sokakta buldum. Ufak bir nefes koyverdikten sonra nerden gideceğime baktım. Sola sapma dürtümü es geçmeyip o tarafa ilerlemeye başladım. İzleniyormuş gibi hissetmeye başlamıştım ki bu her adımda daha da artmıştı. Arkama dönüp baktığımda kimse yoktu. Tekrar önüme döndüm.
Okuma artışı çok güzel gençler ama hiç vote gelmiyor ve bu da yazma isteğimi bırakıyor. Diğer bölüm +5 voteden sonra gelecek öpüldünüz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'Deserted Town'
Mystery / Thriller"Burası da neresi böyle ?" Her yer karanlıktı. Hiçbir şey seçemiyordum. Bir adım atsam sonsuz çukuru boylayacakmış gibi hissediyordum. Boka batmıştım. Ne yapacaktım şimdi ? Etrafta ufak bir ışık bile yoktu. Esen rüzgar içimi ürpertiyordu. Gelen kork...
