Günah bxb

6

" istemiyor yapma "

Gözlerimdeki gelen yaşlara engel olamıyordum ve bu yaşlar beni dahada dibe batırıyordu

Nefesim git gide azalıyordu hıçkıra hıçkıra ağlıyordum bir hatanın bedeli bu kadar ağır olmamalıydı

Ben bunların olacağını nerden bile bilirdimki " Yapma mı?. bana bak ben senin öyle şaka yapıp sıkılacağın bir adam değilim atlas efendi " dedi

Sinirle konuşunca zemheri koyu yeşil gözlerine baktım çekinerek oda benim mavilerime bakıyordu

* Yazar *

Atlas bulunduğu yerde iyice gerildi adamın sert bakışlarına karşı bunun olacağını bilmiyordu onun suçu sadece bir mesajlaşmaydı

Nereden bilebilirdi ki adamın zamanla ona aşık olacağını ve onun yanına almak istediğini

Bu bencilceydi ben onun malı değildim ben onun kullanabileceği bir insan değildim o büyük olabilir di her şeyin sahibi olabilirdi ama ben bir insandım bir köle değil

Çaresizlik bütün bedenimi sarmıştı resmen korku yoktu içimde

gözlerinin içine baktım kuzguni bakan yeşil gözleri cehennemin anahtarı gibiydi

O Ateş karaaslandı kimseye merhamet etmeyen Ateş Karaaslan bana aşık olmuş benim gibi normal bir insana aşık olmuştu o

Şimdi ise hayatımın en büyük kararı onun elindeydi aşık olduğu adamı yanına almak istiyordu ama ben onunla evlenmek istemiyordum ben onu istemiyordum

4 saat önce

Şaşkınca karşımdaki adama baktım onu burada görmek en son tahmin edeceğim şeydi

Ne kadar arada sırada telefonla konuşsakta hep mesajlaşsak da bu çok heyecan verici olmuştu dilim tutulmuştu yanında

Onun yeşil gözleri üzerimde gezinirken bir yandan tebessüm ediyordu onu ilk defa tebessüm ederken gören ben olmalıydım sanırım

Çünkü o Ateş karaaslandı gülmeyen merhamet etmeyen vicdan duymayan o adamdı o en büyüktü o en tehlikeli insanlardan biriydi

Ne kadar bana düşmanları kadar kötü bakmasada ya da normal insanlaragibi bakmasa da yine de gözlerindeki o zehri görebiliyordu

Bu zehir çok beter bir şeydi insana ani bir şekilde öldürebilecek bir güce sahipti bir bakışıyla bir sesiyle

Kaçmak istedim gitmek istedim arkama bakmadan koşmak istedim

ama karşımdaki adam öyle bir hükümdarlığını gösteriyorduki bana bırak kaçmayı nefes bile almakta zorlanıyordum

Resmen ben patronum diyordu imparatorluğun sahibi olmak bu olmalıydı sanırım sadece bir duruşuyla bile yetiyordu her şeyi

Üzerimdeki iç gösteren şeyi daha yeni fark etmiş olmalıki birden adamlarına bağırdı " arkanıza dönün hemen " dedi

Kalın sesi insanı cezbetmeye fazlasıyla yetiyordu bu adam çok fazlaydı bu adam tehlike ve zevkin bir araya gelebileceğ en güzel şeylerden biriydi

Oturduğu koltuktan ayağa kalktı derince yutkundum üzerime doğru geliyordu kaçmalı mıydın Yoksa durmalı mıydım

Bakışlarını gözlerimden asla ayırmadı bir yılan misali üzerime geliyordu bir yılan gibi sessiz ve etkileyicidi hareketleri

içindeki meraka yenik düştüm her zamanki gibi " burada ne işin var senin " dedim

Cevap vermedi sadece yanıma geldi uzun pisti aşıp yanıma gelmişti