ABİLERİM BXB

22

Karanla beraber Azra ablanın buluşmamız için attığı konuma gelmiştik kafe gibi bir yerdi ve çok şirin görünüyordu kafeye girdiğimizde Azra ablayı gördük ve yanına ilerlemeye başladık Azra abla ilk önce karanı gördü sonra ise beni gördüğünde şaşırdı ben kötü bir tepki vermesini beklerken Azra abla ise

Azra: ayyy umut çok tatlı üstündekiler sana çok yakışmışlar

Umut: abla benden iğrenmiyecek misin

Azra: salak mısın çocuk senden neden igreneyim çok yakışmış

Azra ablaya çift cinsiyetli bir birey olduğu mu söylemiştim ne kadar çekinip utansam da Azra abla bana utanmamamı aksine benim bir mucize oldugumu söylemişti Azra abla ve karanla kafede biraz daha oturduktan sonra lunaparka gitmeye
karar verdik lunaparka gittiğimizde ilk önce roller coastere binmeye karar verdik aslında ben korkuyordum ama eğer Karan'a beli edersem hem binmeme izin vermezdi hemde benimle dalga geçerdi roller coasterde sıra bize geldiğinde derin bir nefes aldım ve bindim o sırada Azra abla arkaya bizde karanla öne oturmuştuk tren hızla hareket etmeye başladığında çıglık atmaya başladım bir süre daha böyle devam edince daha fazla dayanamadım ve bayıldım en son duydugum şey ise karanın bana seslenip uyandırmaya çalışmasıydı

Karan'dan devam

Umut tren hareket etmeye başladıgı andan beri çığlık atıyordu bir süre sonra umuttun sesi kesildiğinde umuta dönmüştüm döndüğümde Umut'un baygın olduğunu gördüm hemen umutu uyandırmaya çalıştım zaten bir süre sonrada tren durmuştu Azra abla hemen yanımıza geldi bende cebimdeki araba anahtarını Azra ablaya verip önden gitmesini istedim Azra abla önden giderken bende umutu kucagıma alıp lunaparktan çıkmaya başladım etrafımızdaki insanlar ne kadar garip garip baksalar da benim şuan tek düşündüğüm Umuttu Azra abla arabanın kapısını açtıgında umutu koltuğa yatırdım ve arabaya bindik önce Azra ablayı kendi evine bırakıp sonrasında umut için yazacagımı söyledim ve umuttun evine sürdüm evin önünde arabayı durdurdugumda umutun ailesinin ve bora abinin gözleri arabaya döndü ben ise onların bakışlarını aldırmadan arka kapıyı açtım ve baygın umutu tekrar kucagıma aldım ve kapıyı ayagımla kapatım o sırada umutu gören aile üyeleri hızlı adımlarla yanıma geldiler

Melis: karan oğlum ne oldu umutta

Karan: melis abla umutla lunaparka gitmiştik de o bindiğimiz bir oyuncakda bayıldı

Dedim bora abi bir kucagımdaki umuta birde bana sinirle baktı

Bora: karan umutu bana ver ben getireyim odasına

Karan: yok bora abi ben getiririm

Bora abi bana daha kötü bakmaya başlamıştı bakışlarından korkup umuttu bora abiye uzattım bora abi ise  umuttu kucagına çekip eve doğru ilerlemeye başladı

Boradan devam

Umuttu öyle gördüğüm zaman korkmuştum neden bayıldıgını hala bilmiyordum ama ögrenirdim o karan eşegi benim kuçagıma vermicekti benim küçük bebeğimi umutun odasına girdiğimde umutu dikkatlice yatırdım ve bende yanına uzandım biraz sonra yanından kalkardım zaten