𝑇𝑒𝑎𝑐ℎ𝑒𝑟'𝑠 𝑝𝑒𝑡

gizli saklı

Kapı sesi gelir gelmez Boran beni kendi odasında ki dolaba itti.

- ay yavaş yavaş öküz!

Diyip bağırınca Boran bana çok kötü bir bakış attı.

Başımı eğdim

- özür dilerim, ağzımdan çıktı...

B.: maalesef bunlar gidene kadar buradan çıkmayacaksın.

- okulum?

B.: yapacak bir şey yok Asya.

Ofladım ve beni buraya kitlemişti.

Odasını incelemeye başladım.

-ya bir insanın her şeyi mi siyah olur. Neyse ki zevkli.

Rafların üstünde bir tane kutu vardı ve kutu kalp şeklindeydi.

- bu ne?

Diyip dokundum ve açsam mi diye düşündüm.

"Ay açarsam Boran beni siker."

Tam açacak iken içeriden sesler gelmeye başlayınca delikten bakmaya başladım.

-ıyy yelloz Ceren'de burada. Gelmezse ölürdü zaten

Herkes sohbet ediyordu.

Boran'ın anlatımından
Mert yanıma geldi.

M: Boran sen odanda ki o meşhur tabloyu gösterecektin bana.

Geçiştirmeye çalıştım.

- odam şu an müsait değil.

Desem de Mert odamın önündeydi ve girmek için sabırsızlanıyordu.

Asya'dan devam
Odanın kapısından ses gelince irkildim ve geri çekildim.

"Oha öküz mü çarptı?"

Kulağımı kapıya dayadım ve sesleri dinlemeye başladım.

Mert Hoca'nın ve Boran'ın sesi geliyordu.

B.: başka zaman Mert

Mert: yemedik odanı Borancım hadi.

Kapının kilit sesini duyduğum an dolaba kendimi kapattım ve içeri birileri girdi.

M: oo efsane oda.

B.: hmhm

Dolabın aralığından onlara baktım.

Mert Hoca dolaba yaklaştı.

M: sen hep gömlek mi giyersin?

"Ya sana ne be adam?"

Umarım açmaz diye içimden sayıklıyordum ve tam o sırada alerjim tuttu ve hapşurdum.

"Hassiktir"

M: ne sesiydi bu?

Boran, Mert Hoca'nın önüne geçti.

B.: ee kedi.

M: ne?

B.: kedim

M:sen kedi besler miydin abi ne alaka?

B.: bilmem öyle tatlı geliyorlar bana.

Diyerek odadan çıkarttı.

Dolaptan başımda siyah gömlekle çıktım