Gözüm üzerinde*
*
*
(Oyları ve yorumları unutmayın)
*
*
*
Asansörde ağlamaktan; aynadan gördüğüm kadarıyla gri gözlerim koyulaşmış. Göz bebeğimin etrafında ki
Beyaz kısımlar kızarmış göz altlarım şişmiş saçım başım birbirine girmişti.
Zaten ağlamamı durdurmuştum fakat dışarıdan duyduğum sesler ile içime çektiğim derin soluklar bile durmuştu .
Bağıramazdım.
Konuşamazdım.
Korktuğumu söyleyemezdim.
Yardım isteyemezdim.
Bir anda asansörün üst kısmına bir darbe vurulduğunda sallandım . Asansörün üst kısmındaki küçük kare şeklindeki taban tiz bir sesle aralandığında omuzlarım gerildi. Kafamı kaldırıp baktığımda gelen kişinin kumral saçlarından eğildiğinden dolayı görünmüyordu fakat üstünde gördüğüm siyah ve polo yaka tişörtün küçük parçasından tanımıştım.
Bana baktığında burada olduğumu görünce kafasını kaldırdı . Tahminen birisinde aldığını düşündüğüm bir aleti aralık kısma sıkıştırıp yukarı kalkdırdı.
Artık onu rahatça kaldırdığında birbirimizi rahatça görebiliyorduk. Beni buradan çıkarmaya geldiğini akıl etmiştim .
Ooo Einstein
İç sesime göz devirip asansörün aynısının önünde bulunan tutamaça tek ayağımı koydum ve Arasın bana uzattığı ele baktım. Bütün yükümü tutamaça bastığım ayağıma yükleyip zıpladım ve bingo ! Arasın elini tutmuştum. O da benden bunu beklemediği için yüzünde garip bir ifade olmuştu . Bakışlarımı yüzünde daha uzun süre tutmadan elinden güç alarak kendimi yukarı çektim .
Kendimi yukarı çekip Aras gibi asansörün üstüne oturdum lakin Arasın demiri kaldırdığı yerlerin kenarı keskindi ve her yerimde çizikler oluşmuştu. Oturduğum yerden derince nefes çektim içime , Asansörde havasızlıktan havanın ne olduğunu unutmuşum yemin ederim. Aras aldığım nefesleri fark ederek nefeslenmemi bekledi ve asansörün boşluğunda gibi bir yerde olduğumuzdan yankılanmasın diye
mırıldandı.
"Abilerimin vucütları benimkinden daha iri ve büyük olduğu için beni yolladılar artık kalkarsan çıkalım şuradan ."
Abilerim kelimesini bilerek vurguladığına kalıbımı basarım.
Ona kafamı salladığım da kafasını kaldırdı . Onunla aynı yöne kafamı kaldırdığında baktığı yerden hafif bir ışık hüzmesinin olduğunu gördüm. Sonra Aras beklemediğim bir anda yukarı sıçradı ve sol eliyle tutma kolu gibi bir yere tutundu. Kendini sabitlediğinde ayaklarını duvardaki yatay tahtaya koydu ve elini ve ayaklarını çok kıpırdatmadan bana doğru eğildi. Elini tuttuğumda elimi omzuna attı ve hala boşta olan eliyle belimi kavradı ve beni yukarı yani yanına çekti. Şimdi o duvara ayakları ve tek eliyle tutunurken ben ona tutunduğum için havadaydım .
Yüksek beni biraz (!)tırstığı için kafamı her ne kadar ondan nefret etmeme sebep olsada Arasın boynuna gömdüm ve kollarımı boynuna sardım . Şuan canım daha önemliydi bir yerim yada duyu organımdan mâl olamazdım.
Arasın bir yerlere tutunup kendini yukarı çektiğini hissettim fakat kafamı kaldırmadım burası rahattı. Aras nasıl ben yokmuşum gibi rahat hareket ediyor diyorsanız . Boynuna sarılınca boynuna sarılınca ayaklarım dizine denk geliyor . Cüce gibiyim resmen !
