Karanlıklar aydınlığa varır mı ?
Eğer aydınlığa varırsa içlerinde ki kötülük gider mi?
Geçmişin izleri geleceğin sisleri . Gelecekte ne olacak bilemeyiz ama geçmişim çok kirli bunu bilebilirim.
Şayet ki bunları düşünmek ki bana kalsa aklımı kaçırırım buralardan...
*
Gömüldüğü karanlık yavaşca kendin aydınlığa bırakırken gözlerimi araladım. Yumuşak bir yataktaydım
evimdeki yatağın aksine. Ağrıyan lasalarımla beraber kendi doğrulttum ve yaşanan olayları düşündüm .Bu sırada da gözlerim odayı tarıyordu .Kendimi yavaş bir şekilde ayağa kaldırdım.
Tam o anda ensemde sıcak bir nefes hissettim .
Ve saymaya başladım.
1
2
3
Ani bir şekilde arkama döndüm ve gördüm iki çift mavi gözlerle yerime mıhlandım. Bu gözler çok tanıdık geliyordu ,gözleri gördüğüm en garip mavi gözlerdi .Göz bebeklerinin etrafında koyu yeşil hareler,yeşil harelerin etrafında ise mavi hareler var idi.
Gördüğüm bu gözlerden kopmam lazımdı derhal .Hemen gözlerimi gözlerinden çekip kendimi bu dertten kurtardım ve onu incelemeye başladım
Koyu kumral saçları mavi gözleri ile uyum içerisindeydi .
Ve bir anda kendini geri çekti .
Ne olduğunu anlamadığım için ilk önce afallasam da kendimi toparlayıp arkamı döndüm ve hiç birşey olmamış gibi gidip kapıyı açmayı denedim.Ve bingo kapı açıldı eğer yanlış düşünmüyorsam ya kaçırıldım yada babamın adamları beni bir yere götürdü .
İkinci seçeneğin daha oluru vardı ve tercihim ikinciden yanaydı .
Kapıdan çıkıp hızla merdivenleri indim ve dışarıya çıktım .Arkamdan geldiğini biliyordum ,buna rağmen yoluma devam ediyor idim. Dış kapıya vardığımda kapıyı açmak için kapının koluna ben uzanırken arkadan bir koku yükseldi.
Yemek kokusu.
Aldığım koku ile karnım guruldayınca acıktığım anladım fakat şuan burada yemek yiyemezdim.Bu yüzden kapıyı açmaya çalıştım fakat bu kapı kilitlenmişti.
Arkama dönmeden duyduğum ses ile şaşkınlığım kat kat arttı.
Burundan gelen gülme sesi ?
Ve sinirden gülmüş gibi hissetmem normal mi ?
Arkamı dönerek onun yüzüne bakmadan, sırtımı kapıdan
sürükleyerek yere çömelerek yerde bağdaş kurdum .O birşeyler ile uğraşıyordu bunu göz ucuyla görebiliyordum.Fakat onunla konuşamazdım,hem konuşsam ne diyecektim.*merhaba beyefendi beni herhalde tutsak etmişsiniz teşekkür ederim benim canımda bu sıralar sıkılıyordu* mu diyeyim Allah aşkına?
Hem benim burda ne işim vardı?
Ben kötü birşey yapmamıştım ki?
Sıkıldım artık. Neredeyse 1 saat olmuştur. Beni düşüncelerimden ayıran kapı sesiyle irkildim ve hemen ayağa kalktım. Onun yanıma ne ara geldiğini fark etmemiştim .Bir anda karşımda iki çift mavi göz görünce ürpermiştim. Gözlerine çok bakmasam bile her baktığımda bilinmeyen bir yolculuğa çıkıyormuş gibi hissediyordum.
