🍁 𝓟𝓪𝓻𝓽 - 03 🍁

150 22 15
                                    

" නෙත්රූ අභින්ස ලියනාරච්චි .., ලියේල් කේෂව් ප්‍රනාන්දු "
මේ නම් තියෙන අයියලා දෙන්නට ප්‍රින්සිපල් ඔෆිස් එකට     එන්න කිව්වා මිස්..."

" අහ්.. හරි කෝ නෙත්රූ , ලියේල් අන්න යන්න..."

උදේ පාන්දර මේ මොන මරාලයක්ද පහත් උනේ කියලා හිත හිත මං ලියේල් එක්ක පන්තියෙන් ආවේ හෙන කල්පනාවක.., ඒ වෙන මුකුත් නෙමෙයි, ඊයේ  හේෂාලීව බලන්න මම ගෙදර ගියා. ඒකිට හොඳටම උණ... බෙහෙත් අර ගෙන තිබ්බත් ඒකෙන් ඒකිගේ උණ නම් කිසි අඩුවක් වෙලා තිබ්බේ නැහ්. මං යනකොටම වගේ ඒකි හෙන පත දඩාර හචිමක් යවලා තමයි පිලිගත්තේ... මං ගිහින් ඉතින් මං ගත්ත පලතුරු ටිකත් දීලා, ඕන කරන නෝට්ස් එහෙම දීලත් ආවේ...

මං මේ කල්පනා ලොවේ මල්වනේ වගේ මනෝ ගගහා ම ඇවිත් හිටගත්තේ ඔෆිස් එක ඉස්සරහ... මෙහෙමයි පන්තිය ඇතුලේ මොන කුජීත වැඩේ කරත් ප්‍රින්ස්පල්ගේ ඔෆිස් එක ඉස්සරහ දණ ගහන තරම් චාටර් වෙලා නැහ්... ඔය අපේ මිස් උනත් බනින්නේ අපි මේ කෑ ගහනවටයි, අවේලාවේ කැන්ටිමට බඩගාන නිසයි, කෙල්ලො වගේ කණු වල එල්ලි එල්ලි කියෝනවටයි..මිසක්, වෙන වැරදි වලට නෙමෙයි.... ඔය කොච්චර බැන්නත් මිස් අපිට ඉතින් හෙන ආදරෙයි. ඒත් ඔය පොඩ්ඩ වෙලාවයි.. ඊට පස්සේ ඉතින් එකෙක් මොකක්හරි කරපු ගමන් එයාට කාළී ආවේස වෙනවා.. ඊටපස්සේ ඉතින් රුද්‍ර තාණ්ඩවම් තමා....

මායි ලියේලුයි දොරත් ඇරන් ඇතුලට ගිය ගමන් මාව දැක්ක ගමන්ම මැඩම් කටේ දත් තිස් දෙකම පේන්න හිනා උනා... හම්මේ ඒක..!!! හොඳකට නෙමෙයි... මොකටද දන් නැහ් අඬ ගැහුවේ මං ඕක කල්පනා කර කර ඉද්දිම වගේ...,

" මැඩම් මේ අපි දෙන්නට එන්න කිව්වේ..." ලියේල් ආපු ගමන් ඇහුවා...

" අහ් වාඩිවෙන්නකෝ මෙතනින් ඉස්සෙල්ලා.."

දැන් මේ තකහනියක් වාඩි කෙරෙව්වේ මොකටද දන්නැහ්... මොන මරාලයක් හරි සෙට් කොරන්න වෙන්නැති වෙන මොනාටද ඉතින්...,

" මේකයි.., මං මුලින්ම කියන්න ඕනේ.. ඇත්තටම මට මේ වැඩේට ඔයාලා දෙන්නව හොඳයි කියලා හිතුනා ඒකයි මං මිස්ට කියලා දෙන්නව ගෙන්න ගත්තේ.. අනික මට මිස් දුන්නෙත් ඔය දෙන්නගේ නම්..."

මන්දාරම් වැහි..🍃 ( On hold )Where stories live. Discover now