The Way You Change Me

Chapter 3 | Love Begin

Ilang araw ang nakalipas ay na discharge na si Mela, si Miguel ang kanilang naging katulong pag-uwi nito. Si Miguel ang naghatid sa kanila sa kanilang bahay at si Miguel din ang nag alaga sa mga kapatid ni Mela nung nasa ospital pa siya. Laking pasasalamat naman ni Mela sa kay Miguel sa pag asikaso nito sa mga kapatid at sa pagtulong din mabayaran ang kaniyang bill sa ospital.

[•Mela lying on the bed at her room•]

“Miguel, pasensya kana at inabala pa kita, hayaan mo babawi ako pag malakas lakas na ako” – Mela

“Mela, it’s okay, I’m also happy to serve you and to help you” – Miguel

(Mela’s smiling)

“Kamusta na pala ang pakiramdam mo?” – Miguel

“Okay na ako huwag mo na akong alalahanin” – Mela

Nag ring ang phone ni Miguel, tumawag pala ang kaniyang ina at hinahanap siya. Ngunit di sinabi ni Miguel kung nasaan siya kaya napag desisyunan niyang umuwi nalang muna.

“Mela, I’d better go hinahanap na kasi ako ni mommy eh” – Miguel

“Ingat ka Miguel, salamat ulit ah” – Mela

Labis ang tuwa ang naramdaman ni Mela, hindi niya mapaliwanag ang kaniyang naramdaman. Pumasok ang mga kapatid nito sa kwarto niya at kinamusta siya, sabay tukso pa sa kay Miguel.

[•Miguel’s house•]

“Hi mom, good evening” (Beso) – Miguel

“Where are you from?” (Stricta na pag tanong) – Miguel’s mom

“A friends house mom, why?” – Miguel

“Simula nung nag-aral ka sa paaralang iyan, napapabayaan mona ang iyong pag-aaral at ang negosyo ipinaman ko sa iyo” – Miguel’s mom

“Mom, you know naman na sobrang busy ako sa school at hindi ko naman masasabay iyang trabahong pinapagawa mo” – Miguel

“time management miguel! Ikaw na nga lang itong inaasahan ko sa mga anak ko, ikaw pa tong nagpapabaya, sinisiguro ko lang ang magiging kinabukasan mo at kinabukasan ng magiging pamilya mo” – Miguel’s mom

Umalis si Miguel at pumunta ng kaniyang kwarto, napressure sya sa mga sinabi ng kaniyang ina at hindi alam kung ano ang kaniyang gagawin.

[•Kinabukasan, School•]

“Goodmorning class” – Teacher

Nagsimula ang kanilang klase, at napansin ni Mela na absent si Miguel. Pagkatapos ng klase ay hinanap niya si Miguel at nakita niya ito na nakatambay sa isang bench ng paaralan, kaya pinuntahan niya ito at kinausap.

“Miguel! Ba’t dika pumasok sa klase?” – Mela

“Nalate ako eh, kaya nahiya na ako pumasok” – Miguel

“Palagi ka namang late ah, tas ngayon kalang nahiya? (chuckles)” – Mela

Hindi kumibo si Miguel at tumahimik ang paligid.

“Miguel? Are you okay is there something wrong?” – Mela

“Nothing Mela, I’m fine” – Miguel

“Alam mo sumama ka nalang sakin” – Mela

“Where are we going?” – Miguel

Dinala ni Mela si Miguel sa rest house nila sa tagaytay.

“Mela! This is too far na sa mga bahay natin” – Miguel

“Yeah! That’s my plan, let’s stay here kahit ilang araw lang” – Mela

“Mela! Iuwi mo na ako, I can’t believe you’ll doing this” – Miguel

Naging mainit ang ulo ni Miguel, dahil sa siya ay may problema na nadagdagan pa ito ni Mela. Pumasok ang dalawa sa bahay at nagtampuhan.

“Ilan ba ang room dito!” – Miguel

“dalawa! Huwag kang mag alala wala akong balak na irape ka” – Mela

“Mela! Bumabalik ka naman sa dati kung ano ka!” – Miguel

“This is me! At sawa na ako maging mahinhin!” – Mela

“May pagkain ba dito!? Nagugutom ako! Ang damit natin ano susuotin natin?!” – Miguel

“Kalma! Bibilo tayo!” – Mela

Akala ni Miguel ay nagbago na si Mela, ngunit pagkatapos pala ng nangyari sa kaniya ay parang nakalimutan niya na naging mahinhin siya ni minsan. Parang sinisisi pa ni Mela si Miguel sa kaniyang pagbabago noon.

Namili ng mga damit at pagkain sina Mela at Miguel, ngunit di paring mawala sa kanila ang tampuhan na pati sa pamimili ay nag aaway sila.

“Alam mo! Dinadagdagan mo pa problema ko eh!” – Miguel

“I’m happy to serve you!” Mela

“grrrr…..(nainis)” – Miguel

“brief mo? Green or yellow?” – Mela

“ha!? White!” – Miguel

Kinagabihan ay umuwi na sila sa resthouse nina Mela, habang kumakain ay tahimik silang dalawa nang biglang nagtanong si Miguel.

“Mela, kailan ba tayo uuwi?” – Miguel

Hindi niya pinansin ni Mela si Miguel, kaya napilitan si Miguel na magalit.

“Ano ba ba’t ka galit!?” – Mela

“Kasi dagdag ka sa problema ko! Hindi mo alam ang dinadamdam ko kaya huwag kang makialam!” – Miguel

Tumahimik at hindi na sumagot pa si Mela, pagkalipas ng ilang minuto ay, humingibng tawad si Mela kay Miguel.

“Miguel, sorry hindi ko sinasadya nais ko lang naman sana na pasayahin ka” – Mela

“Well, it’s a bad timing, sorry din kung nasigawan kita, hindi ko sinasadya” – Miguel

They hugged together

“I love you Mela” – Miguel

Nagulat si Mela sa sinabi ni Miguel.

“Ano?! Mahal mo ako?!” – Mela

Ngumiti lang si Miguel sa kay Mela at paulit ulit na sinasabi ni Mela na “mahal mo ako” sabay pa tawa. Biglang hinalikan ni Mela si Miguel.