13.BÖLÜM

150 15 8
                                    

"Annemle babam işkolik insanlar her zaman aileyi değil işlerini ön planda tutuyorlar para vermeyi annelik babalık sanıyorlar "
Ahu gözlerime bakıp devam et dercesine başını salladı
"Bakıcım ile büyüdüm annem babam her zaman işte olurdu doğum günlerimde heyecanla gelmelerini beklerdim ama her seferinde bakıcıma telefon edip işlerinin olduğunu yetişemeyeceklerini ama beni çok sevdiklerini söylerlerdi"
Ahu şaşkınca bana baktı
"Nasıl yani nasıl doğum günlerine bile gelmediler"
Burukça bir tebessüm ettim
"Bakıcım her doğum günümde bana güzel bir pasta yapardı doğum günümü onunla kutlardım annemle babam ertesi günü gelip elime en pahalı hediyeleri tutuştururlardı çok kırılırdım ama mutlu gibi davranırdım"
Ahu buruk bir tebessüm etti
"Devam et lütfen "
Derin bir nefes alıp devam ettim
"Veli toplantılarıma gelmediler benim uslu bir çocuk olduğumu gelmelerine gerek olmadığını söylediler "
"Aynı evde üç yabancı olarak yaşamaktan yorulmuştum onların desteğini almak istemiyordum ama yapacak bir şey yoktu"
"Onlarla konuşup 18 yaşıma geldiğimde ayrı eve çıkmak istediğimi söyledim zaten işleri önemli olduğu için direkt izin verdiler bana bir ev aldılar "
"İşte bu yüzden tek yaşıyorum ailemle pek görüşmüyorum anca arada aile yemeği olursa bir araya geliyoruz "
Ahu üzgünce bana baktı
"Ah bebeğim ne kadar üzüldüm bilemezsin " destek verici bir şekilde elimi tuttu
"Ben senin her zaman yanında olacağım seni arka plana atmayacağım"
Gerginlikle dudaklarımı dişleyip cevap verdim "Aslında sana anlatmam gereken bir şey var "
Kaşlarını havaya kaldırdı
"Anlat dinliyorum"
Gerginlikle yutkunup anlatmaya başladım
"Sana yazan bir hesap vardı hatırlıyor musun?"
"Evet hatırlıyorum da ne olmuş "
Gözlerine baktım "O hesap benimdi"
Gözlerine bakıp şaşırmasını bekledim ama suratında mimik oynamadı devam et dercesine başını salladı
"Uzun zamandır ilgimi çekiyordun ama yanına gelmeye cesaret edemedim bir gün o hesabı açtım ve sana anonim bir şekilde yazmaya başladım "
"Ama işler değişti bir anda yakınlaşmaya başladık ikimizden de etkilendiğini ama karar veremediğini söyledin oysaki iki kişi de bendim"
Suçlulukla yüzüne baktım
"Bu zamana kadar bunu sakladığım için özür dilerim"
Ahu sert bir ifadeyle yüzüme baktı
"Ben bunu zaten biliyorum kendi ağzınla itiraf etmeni bekledim sadece "
Şaşkınlıktan ağzım açıldı
"Nasıl anladın ki?"
Ahu sinsice sırıttı
"Mekanda karşılaştığımız gece baby girl hesabının bana attığı kombinle senin kombinin aynıydı bu beni işkillendirdi "
"Ama hepsi bu kadar değil küçük kızım
Sana ikiniz arasında kararsız kaldığımı söylediğimde yüzünde bir sevinç ve mutluluk vardı o zaman düğümler çözüldü onun sen olduğunu anladım"
Şaşkınlıktan ağzım bir karış açık kaldı
"Çok zekisiniz peki bana kızdınız mı?"
Sinsi bir parıltı belirdi gözlerinde
"Kızmadım hatta çaban hoşuma gitti ama evde minik bir ceza seni bekliyor"
Gergince yutkundum "Ne cezası bu"
Ahu masanın altından bacağımı uyarı niteliğinde sıktı "Şşşh soru sormak yok bu konuyla ilgili eve gidince öğrenirsin hadi yemeğimizi bitirelim "
Başımı sallayıp gergince yemeğimi yemeye devam ettim Ahu yemeğimi bitirdiğimi görünce hesabı ödedi
"Koluma gir küçük kızım "
Başımı sallayıp koluna girdim ve arabaya binip dönüş yoluna koyulduk

Bölüm sonu
Sizce Eflinin cezası ne olacak?
Eflinin ailesi hakkında ne düşünüyorsunuz?
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın sonraki bölümde görüşmek üzere 💜

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 06 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

AHU(YARI TEXTİNG)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin