One Rebellious Night (Published on GoodNovel App)

Kabanata 13

Tumayo si Alexander at lumapit sa akin. Nanatili pa rin siyang nakatitig sa akin nang tingnan ko siya sa salamin.

May itsura naman si Alexander. Sadyang hindi ko lang talaga siya type dahil marami siyang mga tattoos sa katawan at hindi maganda ang background niya. Kung hindi lang mayaman ang pamilya niya, hindi ko alam kung makakalabas ba ito agad sa kulongan.

Hinawakan niya ang aking dalawang balikat. "You're gorgeous," he whispered. Nagsitayoan lahat ng aking mga balahibo.

"May ginagawa pa ako, Alexander. Doon ka muna sa kama umupo. Hindi ako makakapag-focus sa pag-aayos kung nandiyan ka." Sabi ko sabay alis ng kaniyang kamay ngunit mas lalo niya lang hinigpitan ang paghawak ng aking balikat.

"I want to watch you while doing your makeup, Caroline."

"You can still watch me without touching me, Alexander."

"Am I not allowed? But why are other men allowed to watch and touch you?"

Hindi ako nakapagsalita agad. Nanatili akong nakatitig sa kaniya. Seryoso ang kaniyang mukha habang nakatingin din sa akin. Nakakatakot ang kaniyang awra ngayon.

Napalunok ako nang bigla niyang halikan ang aking leeg. "Ako lang dapat ang may karapatang hawakan ka, Caroline. Pagmamay-ari kita." He whispered.

Tumayo ako at itinulak si Alexander. "Hindi mo ako pagmamay-ari. Never akong naging iyo!" Singhal ko sa kaniya.

Tumawa lang siya at humahakbang papalapit sa akin. "At sinong nagmamay-ari sa 'yo, Caroline? 'Yung lalaking kasama mo kagabi? Don't you worry dahil hindi ako titigil hangga't hindi ko nakikita ang lalaking 'yon. Hahanapin ko siya kahit sa impyerno pa 'yan!"

Nanlaki ang aking mga mata dahil sa sinabi niya. Biglang sumagi sa aking isipan si Miguel. Siya lang ang naaalala kong lalaki na nakasama ko sa  bar ngayong linggo. Matagal na rin na hindi ako nakikipagkita sa mga lalaking kaklase ko noon dahil sa takot baka mapagkamalan sila ni Alexander na nanliligaw sa akin. Saglit akong natahimik. Nakaramdam ako ng takot para kay Miguel.

"Why did you suddenly go silent, Caroline? Didn't we discuss before that no man should be allowed to approach or court you? It should only be me, Caroline!"

I saw his hands clench tightly. My heart started beating faster. I felt even more afraid of Alexander now. His face clearly displayed his intense anger. It was crucial for me to remain calm when he was in this state. I couldn't raise my voice, as it seemed like he was on the verge of exploding in anger. The last time I raised my voice, he almost slapped me.

Paulit-ulit ko siyang minura sa aking isipan. Kung hindi lang sana ako natatakot sa kaniya sa tuwing nagagalit ay kanina ko pa siya sinampal.

Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi. Ramdam ko ang panginginig ng kaniyang kamay. "Akin ka lang, Caroline. Papatayin ko ang sinumang lalaking lalapit sa 'yo."

Nagulat ako nang bigla niya akong halikan sa labi. Ito ang unang pagkakataon na nahalikan ako ni Alexander. Malambot ang labi niya. Hindi ako pumalag. Ito ang gusto niya kaya ibibigay ko sa kaniya.

"Kiss me back," bulong niya nang napansin niyang hindi ako sumasabay sa bawat halik niya. "I like you so much, Caroline."

Bumaba ang halik niya sa aking leeg. Nagmamadali siyang hubarin ang suot niyang polo. Napapikit ako habang hinahayaan siyang gawin ang kaniyang binabalak. Hinalikan niya ang aking balikat pababa sa aking dibdib bago niya hinubad ang suot kong damit. Bakas sa kaniyang mga mata ang saya nang tuloyan niya ng mahalikan at mahawakan ang aking dibdib.

"Stop it, Alexander..." Sampit ko nang biglang sumagi sa aking isipan ang mukha ni Miguel. Ngunit hindi siya nakinig. Mas lalo niyang idiniin ang bawat halik niya sa aking dibdib.

Binuhat niya ako at pinahiga sa aking kama. Tanging saplot na lang ang natitira sa aking katawan. Muli niya akong hinalikan sa labi pababa sa aking dibdib hanggang sa umabot siya sa tiyan.

"Alexander...please stop." Pagmamakaawa ko nang naramdaman ko ang paghawak niya sa aking panty.

"You can't stop me, Caroline. Alam ko naman na ito ang hinahanap mo. Hindi na ako makapaghihintay na matikman ka sa unang pagkakataon." He said. His voice is full of desire. "Ipapatikim ko sa 'yo ang hinahanap mo."

Ngumiti siya at mabilis na itinali ang dalawa kong paa gamit ang kaniyang neck tie.

"Huwag kang maingay baka may makarinig sa atin. Papatayin ko ang pamilya mo kapag nagsumbong ka sa kanila." Bigla siyang huminto at tinititigan ako. "I forgot, kung magsusumbong ka sa kanila ay magiging masaya sila. Ito ang gusto ng pamilya mo, Caroline."

Paulit-ulit niyang hinahalikan at pinaglaruan ang aking dibdib. Nangingilid ang aking luha habang ginagawa niya ito. Napakapit ako sa aking kumot at pinipigilan ang sarili na makagawa ng ingay.

My tears started flowing uncontrollably as I felt my garment being lowered. I remained fixated on Alexander, who was gleefully admiring my body. I attempted to cover my femininity, but he forcefully grabbed my hands and held them tightly.

"Huwag mo 'tong gawin sa akin, please. Nagmamakaawa ako sa 'yo, Alexander. Hindi ko kayang gawin ang bagay na 'to."

Tinakpan niya ang aking bibig gamit ang isa pa niyang kamay. "Hindi pa ako tapos, Caroline. I can't wait to fuck you. Masasanay ka rin sa ganitong bagay kapag nakuha na kita."

Sinubokan kong pumiglas pero hindi ko magawa dahil masayadong malakas si Alexander. Nanlalabo na rin ang aking paningin dahil sa walang-tigil na paglabas ng aking mga luha. Ipinikit ko ang aking mga mata habang umiiyak.

"Ma'am Caroli- what the heck!"

When I opened my eyes, I saw Alexander and Miguel throwing punches at each other. I wiped away my tears before getting up and hugging myself. My whole body trembled as I watched them fight.

"Asshole!" Alexander shouted as he attempted to punch Miguel, but he quickly dodged. "She's mine! Don't interfere because you're just a lowly bodyguard!"

"Yeah. I'm her bodyguard, that's why I'm here protecting her from all the assholes like you!" Miguel yelled and kicked Alexander in the stomach.

Tumilapon siya sa sahig at napadaing sa sakit. Sinubokan niyang bumangon ngunit mabilis siyang sinuntok ni Miguel sa mukha.

"Sir Alexander! Miguel! Anong ginagawa niyo?!" Tanong ni Manang Cristy na kapapasok lang sa aking kwarto.

"She almost raped her!" Miguel shouted and punched Alexander's other cheek.

Manang Cristy's eyes widened as her gaze fell upon me. She dropped the map she was holding and placed a hand on her chest, her eyes darting between us. I lowered my head and hugged myself tightly, continuing to cry.

I looked up as I felt the blanket on my body. Manang Cristy hugged me after she wrapped the blanket around me.

"Jusko. Ano ba ang pumasok sa isipan niya at bakita niya nagawa ang bagay na 'to!" Sabi ni Manang habang pinapatahan niya ako.

"I'm so scared, Manang..."

"Huwag ka ng matakot, hija. Nandito lang ako."

"Tumawag kayo ng mga pulis, Manang!"
Utos ni Miguel kaya mabilis na kumalas sa pagyakap sa akin si Manang. She hurriedly walked out of my room.

"Let me go!" Sigaw ni Alexander.

Isang malakas na suntok ang iginawad ni Miguel kay Alexander bago ito nawalan ng malay. Mabilis na tumayo si Miguel at lumapit sa akin. Bakas ang pag-aalala sa kaniyang mga mata.

"Hey, stop crying. You're safe now," he whispered, tightening his hug around me. "If I hadn't arrived, who knows what your suitor would have done to you."

I took a deep breath before speaking. "T-Thank you," I managed to say before burying my face in his chest. I couldn't help but hug him tightly, overwhelmed by the intense fear I was feeling.