Nemden bozulan saç örgüsünü parmaklarının pamuksu dokunuşlarıyla açarken dizlerine kadar ulaşabilen serin bir dalga tüm bedenini tatlı tatlı ürpertti.
Gençliğini çabuk yitirdiği göz çukurlarından ve alnındaki tecrübe çiziklerinden belli olan sahildeki satıcı bir kadından satın aldığı uğurlu tokasını sağ bileğine taktı. Uğurlu olduğunu düşünüyordu çünkü öyle hissetmişti, bir sebebi olmasına gerek yoktu.
Göğsüne kadar soğuk suya batana dek yürüdü. Bu saatlerde kendince yaptığı bu kaçamak onu tüm gün bu saatin gelmesi için beklemeye zorluyordu. Yürürken kalp atışları kulaklarında çınlıyor, nefes alıp verirken suda olduğundan göğsü daralıyordu. Bunu seviyordu Jisoo.
En az hisleri kadar temiz bir rüzgar, göz yaşları kadar ürpertici ama onlardan daha ferahlatıcı bir okyanus ve ne olursa olsun bağını kesemediği hayalleri kadar berrak bir gökyüzü onun emrine amadeydi.
Daha ne isteyebilirdi ki tanrıdan?
Ara ara esen rüzgar dalgaları da beraberinde getiriyordu, onlar geldiğinde parmak uçlarından destek alarak kendini yukarıya ittirmek Jisoo'nun çok hoşuna gidiyordu.
Okyanusu seviyordu çünkü okyanus onu içine hapsedemezdi, ona sınırlar koyamazdı. Bunu sadece kara yapabilirdi. O da deniz gibi uçsuz bucaksız görünse de bu bir aldatmacadan ibaretti. Ve Jisoo buna kanmayan nadide olanlardandı. Biliyordu ki okyanus karanın ondan aldığı her şeyi ona geri veriyordu. Okyanus hiçbir şeyi içine hapsedemezdi.
𓇼Seattle, Washington, Amerika.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
