2'

781 54 138
                                    


(S)

Barış'tan korkuyordum çünkü davranışları hiç normal değildi.

"Baksana sen. Neden böyle davranıyorsun?"

"Boşver zamanla anlarsın canım."

"Canım deme bana"

Omuz atmıştım, Bu halim Barış'a komik geliyor olacak ki o keyifle kıkırdıyordu.

"Çok komikmiş haha."

"Evet komik sen sus anlamazsın. Zamanı gelince seni sadece ben anlayacağım ve bana çok ihtiyacın olacak."

Barış ne diyordu? Dediklerinden hiçbir şey anlamadım çünkü ona nerede ihtiyacım olabilirdi ki?

Dışarı çıkıp otobüsleri beklerken Barış'ın omzumdaki elini tutup çektim.

"Bırak..."

"Yapma."

Barış inat gibi tekrar elini omzuma koymuştu.
Eline baktım ve o damarlarını görünce bir anda gözlerim büyüdü,yutkundum.

"Sen yapma..."

"Hmm... Elimde bir şey mi var? Dikkatini çekmiş sanırsam.

(B)

Semih bir süre elime baktı ve bakışlarını başka yöne çevirdi. Ben de onu daha fazla zorlamak istemedim ve bırakıp aramıza biraz mesafe koydum otobüslerin farları uzaktan görünüyordu.

Semih bana yaklaştı ve ilk defa cesurca gözlerime baktı.

"Hm? Sorun ne Semih?"

"Barış... gerçekten soruyorum neden böyle davranıyorsun?"

Gülümsedim ve elimi güven verici bir şekilde omzuna koydum.

"Çünkü birkaç gün sonra bir sorun çıkacak ve seni sadece ben anlayacağım."

Bu olayın ne olduğunu söylemeli miydim bilmiyorum ama söylememeyi tercih ettim.

"Benimde sana bir sorum olacak."

"Evet?"

Semih yine elime bakıyordu ve bende tam olarak bunu soracaktım.

"Sen neden ellerime bakıp kalıyorsun?"

Semih yine yutkundu ve bakışlarını kaçırdı

"B-bilinçsizce oluyor..."

"Peki"

Semih'e instagram hesabımı verdim ve milli takım için kalacağımız otelde konuşacağımızı söyledim

"Tamam Barış tamaam anladım yahu 50 kez söylemene gerek yok!"

"Ya ne bileyim şimdi senin inadın tutar"

Semih kıkırdamıştı, onun gülmesiyle bende gülümsedim ve otobüslerin geldiğini gördük.

Semih'e el sallayıp otobüse doğru yürüdüm ve bindim, arkalara doğru tek başıma oturdum.

"Off çok sıcak CAM YOKMU BURDA!"

"yok."

Kerem yanıma geldi ve dalga geçer gibi bir ses tonuyla konuştu.

"yok, oksijensiz kal geber diye. ABİİİ Bİ CAM AÇIN!"

Kerem kelimenin tam anlamıyla şapşaldı, evet öyleydi. Beni her zaman güldürürdü ve kardeşim gibiydi.

"Sen var ya sen"

Ensesine vurdum ve kahkaha attım.

"Lan ne vuruyosun!"

"İMDAT"

Mi estrella | Barış & SemihHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin