Antrenmana geldiğimizde birbirimizden uzaklaşıp sıraya geçtik. Önce ısınma yapacaktık daha sonra antrenmana geçecektik.
İkili sıra olduğumuzda yanımda Arda vardı.
Barış arkalardaydı.
Arda'yı tanıyordum. Yaşıtımdı ve Real Madrid'de oynuyordu.
Düşük tempoda sahanın etrafını koşmaya başladığımızda kısık sesle Arda'yla konuşuyordum.
Onu iyice tanıdım.
İyi arkadaş olabilirdik.
Zaten bundan birkaç sene önce onunla yine karşılaşmıştım.
"Öyle işte Arda'm ya..."
"Anladım. Yani yakışıyorsunuz da.."
Arda son söylediğiyle güldü, bende güldüm.
"Cidden yakışıyor muyuz?"
"Evet! Valla çok."
Tekrar güldük.
Koşma tempomuz yükselince daha da hızlandık.
"Oğlum 13 tur ne ya!"
"Ya Semih'im valla hep böyle..."
"Biz kaçıncı turdayız?"
"7"
"Hay..."
Arda yine güldü.
Ben gülümsedim ve koşmaya devam ettim.
Ferdi'nin yanını boş görünce Arda;
"Semih benim öne geçmem gerek, anlarsın ya"
Güldüm.
"Geç geç. Görüşürüz!"
"Görüşürüz!"
Arda Ferdi'nin yanına gitti.
Ben tek koşuyordum.
Tempo en hızlıya geçince derin bir nefes aldım ve hızlandım.
Arkadan yanıma koşarak Kenan geldi.
"Selam."
"Selam. Kenan'dı değil mi?"
"Evet, evet"
"Ben de Semih. Memnun oldum."
"Bende."
Bir süre Kenan'la koştum, Daha sonra Kenan da öne geçip beni yalnız bıraktı.
Koşuyu herkes ikiliyken ben tek başıma bitirdim.
Asıl antrenmana geçerken sahada göz gezdirdim.
Barış, Abdülkerim abiyle atışıyordu.
Önüme döndüm.
Şu an odaklanmam gereken bir antrenmanım vardı.
Barış yüzünden antrenmanlardan geri kalamazdım.
Yeni gelmiştim zaten.
Burada Beşiktaş'tan sadece Cenk ve Mert abi vardı, Benimle birlikte.
Onlar dışında tanıdığım Barış, Kerem, Kenan ve Arda vardı.
Diğerleri ile bu akşam tanışacaktım. Hakan abi kendi odasına tüm takımı çağırmıştı, tanışalım diye.
Herkes beraber antrenman yaparken bana arada top geliyordu. Sanki paslaşıyor gibi değil de onları izliyor gibiydim.
Bir süre sonra onlardan biraz uzaklaşıp kendime bir top aldım ve kendi kendime çalışmaya başladım.
Barış ile göz göze gelmiştik ama ne yanıma geldi ne konuştu. Kerem'le gülüşmeye devam etti.
