10

89 6 1
                                    

"Lana bunso... Wake up na po, miss kana namin nila ate mo Sera.."

I was tying my hair while looking at Solana who had a bandage on her head while sleeping, she's been sleeping since yesterday when she was rushed here sa hospital.

Solana's arm was full of bruises and everytime I see those it just makes me weak, I can barely see Solana's natural color and her face because of the bruises she got from her ruthless and awful dad. I put cream on Solana's bruises to help it heal very fast, Solana's Doctor which is Keith Wizhuáng who visited her earlier to check on Solana also suggested that whenever we visits Solana we should apply cream on her bruises to make it heal fast.

I grabbed the water bottle on the side table as I looked away from Solana, I wanted to hold and hug Solana because she's our bunso but I can't because whenever I hold her all I could think of is her having this sweet, bubbly and gummy smiles that she shows to us and to the camera while she is secretly suffering from her ruthless father.

I let out a heavy sigh before drinking on the water but instantly coughed when Irene suddenly popped up out of nowhere and started hiding in my back, causing me to cough.

Nasamid ako sa tubig!

"Irene gago ka! Iniwan mo kami dun sa labas, punong puno pa ng mga media personnel yung labas netong hospital nung iniwan mo kami!" Mas lalo akong nasamid nung marinig ko ang padabog na pagpasok nila Sofia, may mga dala dala silang plastic na siguro ay pagkain ang laman.

"When we catch you, Delythena Irene Yvette Delacour!" Ow..

Labas na ako d'yan, wala ako kinalaman.

"Sorry na! Nag-panic lang ako!" Sigaw ni Irene na ngayon ay nagtatakbo na sa buong room dahil hinabol siya nila Mafheia pagkababa nila nung mga dala nilang plastic sa katabi kong table.

Napailing nalang ako habang pinapanood sila, buti nalang malaki 'tong room na inassign for Solana, we didn't pay almost 10 thousand pesos just for a private room here sa hospital tas ibibigay sa amin is maliit lang.

"Kapag kayo nadapa ewan ko nalang talaga." Salita ko habang inilalabas ang mga pagkain na binili nila.

"Huy sorry na nga oh! Hindi lang ako ready sagutin mga tanong nilang walang kwenta! Sorry na!" Nag peace sign pa si Irene na ngayon ay natrap na sa side ng hospital bed ni Solana.

"Pag nasagi niyo lang talaga si Solana.." Sermon ko habang tinitignan ang mga binili nila.

Tinignan ko sila saglit para malaman if nag-hahabulan pa rin sila but I didn't expect what Irene did... Tumabi si gaga kay Solana! Technically humiga siya sa tabi ni Solana making me and the girls laugh.

"Sige saktan niyo ako sige!" Pananakot nito, yumakap pa ito kay Solana para kapag itatry nila Sera lumapit maguguilty sila kasi baka masagi nila si Solana.

Natigil lang yung pagtawa namin nung nakita naming yumakap din pabalik si Solana kay Irene causing Irene's eyes to widen, ilang sigundo kaming nakatangin kay Irene na ngayon ay gusto na kumawala sa pagkakayakap ni Solana bago kami tumawa ng napaka lakas.

"H-huy tulungan niyo ako dito gagi." Kinakabahan na salita ni Irene.

Umiling nalang ako at hinayaan na sila magharutan o asarin ang isa't isa, ang mahalaga makakain ako dahil kaninang tanghali pa ako hindi nakakain dahil walang gana.

Pagkalabas ko palang nung mga pagkain na nasa plastic na dala nila Blaire kanina agad kong naamoy yung mga pagkain, una kong naamoy ay adobo na mas lalong nagpagutom sa akin, I want to eat the adobo with so many rice so I hope the girls bring plenty of rice.

Veiled In Matrimonial ShadowsWhere stories live. Discover now