Βρισκόμουν στην κάμαρη του Έλνταρ, όταν μπήκε μέσα και μου έριξε μια ειρωνική ματιά.
«Θα διασκεδάσουμε πολύ οι δυο μας» μου είπε.
Τον παρατήρησα. Μαύρα μαλλιά, καστανά μάτια και άγριο παρουσιαστικό.
Αλλά εκτός από άσχημος εξωτερικά όπως τον έβλεπα, έτσι άσχημος ήταν και στην ψυχή του.
Βούρκωσα!
«Σε παρακαλώ» είπα.
Αλλά εκείνος έβαλε τα γέλια. Έβγαλε την μπλούζα του και με πλησίασε.
«Θα σε συμβουλεύσω να το απολαύσεις! Άλλωστε δεν έχεις άλλη επιλογή! Θα γίνεις δική μου!» είπε.
Και μένα μου ήρθε αναγούλα από την αηδία. Τι θα έκανα; Πώς θα γλύτωνα;
Ίσως δεν υπήρχε διαφυγή. Ίσως έπρεπε να δεχτώ την μοίρα μου!
YOU ARE READING
Η αγνότητα της ψυχής της 2: Προκλήσεις
FantasyΈνας χρόνος πέρασε που είμαι δίπλα στα ξωτικά της Κάστας και έχω αγαπηθεί πολύ από τον λαό του Λούσιεν. Η Αρίν έχει παντρευτεί και είναι ευτυχισμένη και μου στέκεται σαν φίλη στο μέγιστο βαθμό και της είμαι ευγνώμων. Σιγά σιγά τα τραύματα μου επου...
