UNREAL ERRORS // JİHAN

Dos

                                 🎀🎀

Jeonghan bakış açısı

"Sana anlatacak bir şeyim yok ayrıca sen kimsinki sana anlatayım? Ve farklıda davranmıyorum kafanızdan birşeyler kurmayın bu çok aptalca çünkü"

Bunu söylerken içimde bir şeylerin kırılmaya başladığını hissetim neden? Neden böyle hissettim? Jeonghan yüzündenmi ama hayır bu olamazdı ben farklıydım ben Jeonghan değildim onun hislerini duyamazdım. Kalbim sıkışıyordu bir şey onu avuçlayıp sıkıyordu sanki. Lanet Yoon Jeonghan ve onun duyguları!!

Joshua'nın yüzüne baktım gözleri doluydu dokunsam ağlayacaktı şuracıkta. Vücudu titriyordu, dolu gözlerinden bir yaş düştü, elinin tersiyle silip burnunu çekti. Gerçekten Jeonghan'ı seviyormuydu en ufak sözüyle ağlayacak kadar?

Sanırım bu sefer biraz ileri gitmiştim fakat haklıydım beni anlayamazdı o yüzden ona birşeyleri anlatamazdım.

"Doğru söylüyorsun ben kimim ki bana birşey anlatasın, kusura bakma bana anlat dediğim için!"

Yazar bakış açısı

Joshua elinin tersiyle akan gözyaşlarını silmiş eşyalarını toplayıp hızlıca o odadan çıkmıştı. Odada tek başına kalan Jeonghan yüzünü avuçlayıp oflamıştı. Çok ileri gitmişti fakat bu çokta umrunda değildi sonuçta bir yakınlıkları yoktu en azından onun yoktu şuan.

Jeonghan eşyalarını toplayıp oda şirketten ayrılmıştı eve gidip duşunu alacak ve dinlenecekti hayali bundan yanaydı ancak eve gittiğinde bu hayalini pekte gerçekleştiremeyeceki.

***

Jeonghan eve geldiğinde direk odasına giden merdivene yöneldi şuan kimseyle karşılaşmak istemiyordu çünkü karşılaşırsa o kişiyide kırabilirdi ve başı belayada girebilirdi bunun olmasını istemediği için hızlıca odaya çıkmaya yöneldi ancak bir ses onu durdurdu.

"YOON JEONGHAN BURAYA GEL!"

İşte şimdi naneyi yemiş üstüne sıçmış zıvamıştı. Sungcheol onu çağırıyordu. Sesinden anlaşıldığı kadar sinirliydi hemde fazlasıyla. Jeonghan içinden lanetler okuyarak oturma odasına gitti, içeri girdiğinden Joshua hariç bütün üyelerin oturduğunu gördü yüzleri oldukça sinirli ve stresliydi, zıvadığını yiyecekti.

"Ne var? Hemen söyle odama çıkıp dinleneceğim, yorgunum"

Sungcheol sinirle gülmüştü bu Jeonghan'ın titremesine sebep olmuştu.

"Dinlenecekmisin? Jeonghan sen ne yaptığını sanıyorsun, lanet olası bir bok parçası gibi davranıyorsun. Bizi küçük görüyorsun bizden iğreniyormuş gibi bakıyorsun lanet olsun sana ne oluyor?"

Jeonghan şaşırmıştı ilk defa Sungcheol ona bu denli kızıyordu. Şaşkınlığını bi kenara atarak sinirle baktı neden sürekli ne olduğunu soruyorlardı? İllaki bir şey mi olması gerekiyordu böyle davranmak için, diye düşündü Jeonghan.

"Birşey olduğu yok şunu sormayı kesin artık"

Sungcheol bir elini beline koyup diğer elini alnına bastırdı. Sakin olmaya çalıştı.