UNREAL ERRORS // JİHAN

Siete

Jeonghan yüzüne vuran ışıkla gözlerini açtı, sabah olmuştu.

Yatağında doğrulup gözleri ovuşturdu ve gerindi.

Yatağından kalkıp lavobaya ilerledi, aynaya baktığında yerinde sıçradı. Gözleri kırmızı ve gözaltları kararmış çökmüştü, dudakları botoks yapmış ve ters tepmiş gibi şişikti, yüzü şişmiş saçları diken diken olmuştu. Elleriyle yüzüne vurup gözlerini bir kaç kez kapatıp açtı.

"Bu benmiyim? Aman tanrım yüzüm çok berbattt!"

Hızlıca musluğu açıp yüzüne su çarptı neredeyse beş dakika boyunca yüzüne su çarmıştı. Yüzünü kurulayıp kendine getirecek bir kaç krem uyguladı. Biraz daha iyiydi hiç yoktan kalktığındaki o ters tepen botoksu inmişti biraz kızarıktı o kadar.

Dün yağmur dineseye kadar hiç durmadan ağlamıştı en sonunda yorgunluktan kendini zar zor yatağa atıp birazdaha ağlamış ve uyuya kalmıştı sabah kalktığında bu görüntüyü elde etmişti.

Jeonghan duşunu almış üstünü değiştirmiş şimdi odada ne yapabileceğine neyle oyanabileceğini düşünerek volta atıyordu. Sıkılmıştı ve yapacak bir şey arıyordu, yatağına yatıp tavanla bakışmaya başladı, ellerini karnında birleştirerek parmaklarını oynatıyordu, yanaklarını şişirip ofladı.

Bi süre öyle durmuş ardından kapı açılmış ve içeri hemşire varsaydığı bir kız gelmişti.

"Günaydın Bay Yoon"

Kız gülümseyip selam verdi, Jeonghan aynı şekilde eğilip selamladı

"Sizede günaydın bayan"

"Kendinizdesiniz anlaşılan, aslında buraya sizi Doktor Taeyong'a götürmek için geldim"

Jeonghan kaşlarını çattı

"Taeyong'a götürmekmi? Neden?"

"Günlük tedaviniz için Bay Yoon"

Jeonghan kafasını salladı ve ayaklandı, hemşire onu takip etmesini söyledi ve oda takip etti.

Yürüyüşünün ardından sonunda odaya vardılar hemşire kapıyı tıklatıp gel işaretini aldığında içeri girdi.

"Bay Yoon'u getirdim efendim"

"Peki teşekkürler gidebirsin"

Hemşire selamını verip çıktı

"Günaydın Jeonghan. Otursana dikilme ayakta"

Jeonghan kafasını sallayıp oturdu

"Günaydın Taeyong"

"Nasıl hissediyorsun? Güzel uyuyabildinmi?"

"İyi sayılırım ve gece güzel uyudum"

Jeonghan iyi olma ve uyuma konusunda yalan söyledi, iyi değildi ve doğru düzgün uyuyamamıştı, ağlamaktan.

Doktor kafasını salladığında önündeki belgeleri toplayıp bir kenara koydu ve önüne bir defter açıp kalemini aldı. Bunu herzaman yapardı.

"Bu gün tedavimizin ilk günü bu yüzden seni çok yormayacağım"

"Sonraki günlerde yoracakmısın yani?"

Doktor kıkırdadı

"Gerçekten bunamı takıldın"

"Sadece şaka yapıyorum"

Güldü ve devam etti

"Eee ne yapacağız?"

Doktor elindeki deftere bakıp bir şeyler okudu ve karaladı