UNREAL ERRORS // JİHAN

Cinco

 

🎀

Jeonghan şirkete vardığında hiç kimseye görünmeden hızlıca başkanın odasına gitti, kapıyı tıklatıp gel işaretini alınca içeri yavaşça girmişti, başkan ona bakıp gülümsemiş Jeonghan saygıyla eğilmişti

"Ahh Jeonghan senmi geldin, hayırdır tatil gününde neden buraya geldin?"

Jeonghan kafasının arkasını karıştırdı ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu

"Ben önemli birşey konuşmak için geldim"

Başkan kafasını salladı

"Ayakta durma, geç otur ve anlat derdin neymiş"

Jeonghan koltuğa oturdu, ayakları uyuşmaya başlamış elleri titriyordu, nefesi düzensizdi. Başkan bunu farketmiş olmalıki bir bardağa su katıp uzattı, Jeonghan teşekkür edip aldı ve bir yudum içti suyundan

"Az çok biliyor olmalısınız"

Jeonghan titrek bir sesle konuştuğunda yere bakıyordu, yüzüne bakacak cesareti yoktu

"Evet, doktorun bana birkaç şeyden bahsetti. Ahhh aslında tam olarak anlamadım daha doğrusu sindiremedim, ne diyeceğimi bilmiyorum. Bu nasıl oldu Jeonghan?"

Jeonghan'ın gözleri dolmaya başlamıştı

"Nasıl olduğunu söyleyemem bu söyleyebileceğim birşey değil ancak düzelmeyecek bir hastalığım var ve bu üyelere zarar vermeye başlıyor son zamanlarda olan şeylerden haberiniz var değilmi? Bu daha kötüye gidecek. Ben... ben ne derseniz yapacağım gerekirse gruptan çıkarım onlara en uzak yere giderim ben sadece onlara zarar gelsin istemiyorum artık bu yüzden iste-"

Başkan derin nefes alıp Jeonghan'ın sözünü böler

"Gruptan asla ayrılmayacaksın Jeonghan, iyileşmen için ne gerekiyorsa yapacağız ve hastalığının tam olarak ne bok olduğunu anlamış değilim ama doktorun onu durdurabileceğini söyledi üyelere zarar verme konusuna gelince, şuanda hepiniz uzun bir tatildesiniz bu süreçte onlardan ayrı kal ve hemen iyileş daha sonra gel ve işine devam et, eğer iyileşme sürecin uzarsa bu konuyu ben halledeceğim bunun için endişelenme"

Jeonghan dolan gözlerini tutamamış birer birer dökmüştü gözyaşlarını

"B-ben teşekkür ederim, beni anladığınız için ve gruptan atmadığınız için. İnanın ne diyeceğimi bilemiyorum ben çok korktum beni ortadan kaldırıp herkesten uzak durduracaksınız diye"

Başkan kaşlarını çattı

"Jeonghan ne saçmalıyorsun ben canimiyim ortadan kaldırmakta ne? Ayrıca sen bizim için önemlisin, diğer üyelerde önemli hepiniz benim için önemlisiniz"

Başkan ayağa kalkıp Jeonghan'ın yanına gidip sarılmış sırtını sıvazlamıştı.

"Teşekkürler hyung"

"Teşekkür etmene gerek yok Jeonghan"

Jeonghan burnunu çekip ayrıldı

"Peki şimdi ne yapmam gerekiyor?"

"Üyeler senin için endişeleneceklerdir senin yanına gitmeye çalışacaklar bu yüzden şehirden çokta uzak olmayan bir hastanede kalacaksın ve tedavi olacaksın oldukça güzel ve sakin bir yer olacak iyileşmen için iyi bir yer ayrıca her türlü yiyecek içecek gibi ihtiyaçların karşılanacak"

Jeonghan kafasını salladı

"Gitmeden önce yurttan eşyalarımı alabilirmiyim"

"Elbette, onları yemeğe çıkaracağım o sırada eşyalarını toplayabilirsin"