aldatılıyorsun, arken

10

"Arda?"

Kenan'ın kıvranmasını hissederek uyandı Arda.

"Efendim?"

"Nerdeyiz ve neden.. aynı yataktayız?"

"Hiç hatırlamıyor musun?"

"Hayır.. Sadece Hakan abilere geldiğimizi hatırlıyorum."

"Bak sen baya sarhoş oldun, Hakan abinin evindeyiz şu an herkese oda ayarladık beraber kaldık biz seninle."

"Ha.. Anladım.." Kenan'ın saçları dağılmıştı, gözlerini açamıyordu bile. Arda bunu o kadar tatlı bulmuştu ki.. Kenan gözlerini ovuşturup yataktan kalktı, daha yeni fark ediyordu üstündekilerinin onun olmadığını.

"Sen mi değiştirdin?" diye sordu, aynada kendine bakıyordu.

"Hakan abi verdi, uyandırmak istemedim ben değiştirdim rahat uyu diye."

"Teşekkür ederim, zor olmuştur."

"Hem de nasıl.." Kenan gülmüştü ve odanın banyosuna girmişti, tam kapıyı kapatacakken Arda'ya döndü.

"Gece çok terlemişim.. Herkes uyandıysa bi' sorar mısın Hakan abiye bana başka bir şeyler verebilir miymiş diye?"

"Tabii." dedi ve yataktan kalkıp odadan çıktı Arda, çoğunluk uyanmış gibi duruyordu. Kıyafet için onayı aldığında Hakan abiyle onun odasına çıktılar, rahat bir şeyler alıp tekrar odaya gitti Arda.

Banyodan su sesi geliyordu, Kenan çoktan onu beklemeden girmişti duşa.

"Kenan."

Cevap vermiyordu.

"Kenaaann?"

"Kenaan!"

"Tövbe.. mağdem sağırsın niye beklemiyorsun ki!"

Arda kafasını eğip kapıyı açtı, Kenan'ın da ona dönmesi bir olmuştu zaten.

"Ha Arda.."

"Merak etme bakmıyorum." Lavabonun üzerine kıyafetleri koydu Arda.

"Baksan da olur sanki çok mu farklıyız?"

Arda bir şey dememişti, alttan mesaj mı veriyordu lan bu?

"Neyse teşekkür ederim getirdiğin için."

"Rica.. ederim ne demek." Arda kapıyı kapatıp yatağa uzandı, telefonunu eline aldı ve uçak modundan çıkardı.

Yine mesajlar vardı, çoğuna bakmak bile istemiyordu, öylesine göz attı. Yine yazmışlardı.