aldatılıyorsun, arken

11

- Küçük bir değişiklik, Arda'nın anlatımıyla -
______________________

Salonda oturuyorduk, ben ödevlerimi çıkarmış sehpanın üstünde onları yapıyordum Semih'le beraber. Ferdi abi de bize yardım ediyordu bazen, tabii Türkçesi yeterse.

Kenan sanırsam odadaydı, İsmail abi Barış ve Hakan abi ile mutfakta oturmuş çay içiyordu. Mert abi.. ondan en son sabah haber alabildik. (Odasında.. Hiç çıkmadı..)

"Arda aslanım işlemin cevabı 890 sen nasıl -520 buldun amına koyayım?"

"Semih benim kafam yerinde mi sence?"

"Direkt yerini mi değiştirdiler lan 4500'ü 3'e bölüp -500 bulmuşsun."

"Değil mi zaten?"

"1500 ULAN 1500 NASIL -500 BULDUN? Ya valla çığlık atıcam şimdi oğlum bak diyelim -500 tamam mı, (-500) - (-20) işlemi -520 mi yapıyor lan?"

"500'den 20 çıkarıcaksın işte."

"Seni ortaokul 2'ye mi döndürelim gerizekalı -'leri + yapacaksın dedim ya bin kez." Semih bi' sus ya..

"Tamam ya yaptık zaten ödevi kes."

"Ne düşünüyorsun lan sen?"

Kenan'ı.

Pardon.

Hayır.

"Bir şey düşünmüyorum.. Neyse uykum geldi benim hadi iyi geceler."

Mutfaktan da iyi geceler diye seslenmişlerdi, sehpanın yanından kalkıp odaya gittim. İlk kattaki tek oda benim Kenan ile kaldığım yatak odasıydı zaten.

Kapıyı açtığımda Kenan yatakta uzanmış kitap okuyordu, ilk geldiğimde beni fark etmemişti. Ben de bir şey demeyip yatağa uzandım.

"Arda?" dedi onun yanına uzandığımda, kafamı ona doğru çevirmiştim.

"Efendim?" Gözlük takmıştı, çok güzel duruyordu.

"Uykun mu geldi?"

"Yani.. biraz." Hayır gelmedi.

"Işığı kapatabilirim istersen."

"Uyuyamam ki."

"Niye?"

"Sabahı düşünüyorum, bugün sabahı."

Kenan gülmüştü, onu güldürebildiğim için nasıl hissediyorum bilemezsiniz.. Kitabı kapatmış ve gözlüğünü çıkarıp yanına koymuş, bana dönmüştü.

"Ne düşünüyordun sabahla ilgili?"

"Çok şey."

"Ne mesela?"

"Boş ver."

Arkamı dönmüştüm ona, meraklanacağını biliyordum.

"Ardaaa.."

"Hıı?"

"Ne düşünüyordun dedim."

"Sabah.. çok güzeldi."

"Güzel miydi?"

"Seni zorlamak eğlenceliydi."

"Bunun neyini düşünüyordun?"