aldatılıyorsun, arken

9

"Abi yeter daha içirmeyin çocuk gidecek şimdi."

Arda koltuğa uzanmış olan Kenan'a bakıyordu, o her bardağını bitirdiğinde diğerleri dolduruyordu. Aslında ne olacağı değildi onu endişelendiren, Kenan daha fazla içerse yarın sabah bile ayılmış olmayabilirdi.

Semih kenarda maç açmış birkaç kişi onu izliyordu, diğerleri ise başka şeyler ile uğraşıyordu.

"Arda.."

Kenan koltukta uzandığı yerden doğrulup oturmaya çalışıyordu.

"İyi misin?" Arda onun düzgünce oturtmasına rağmen o kıvranıyordu.

"Bilmiyorum.."

"Ne demek bilmiyorum?"

Bu sefer yastığa yaslanmış ve koltukta yan oturan Arda'nın üzerine uzanmıştı Kenan, kendi kafasını onun omzuna koymuştu.

"Özür dilerim.."

"Ne.. Neden?"

"Seni onların eline baştan vermemeliydim.." Sesi ağlamaklı geliyordu.

"Sorun değil ben biraz kaşındım zaten."

"Sorun.."

"Sen ağlıyor musun?"

"Hayır.. gözüme bir şey kaçtı.."

"Ne kaçtı?"

"Unuttum.."

"Şapşalsın, yalan da söyleyemiyorsun."

"Bana biraz daha.."

"Yoook canım bi' bardak daha içmene izin veremem."

"Ardaa.."

"Hayır Kenan."

"Ama Ardaa.."

"Hayır dedim."

"Ardaa.. lüütfeen.." Kenan burnunu Arda'nın boynuna sürtüyordu, Arda onu durdurmaya çalışırken göz ucuyla arkadaşlarının onlara güldüğünü görebiliyordu.

"Yapma.."

"Neden? Çok güzel kokuyorsun."

"Olabilir yapma."

"İstiyorum."

"Kenan.."

"Ardaa.."

"Kes şunu.. itemiyorum da.."

"Yapmamamı gerçekten isteseydin itebilirdin.. Hmm.."

"Sana 2 bardaktan fazla vermemek lazım."

"Ben gayeeet iyiyim."

"Orası kesin, fazla iyisin."

"Hangi anlamda?"

"Kafan güzel anlamında Kenan."

"Ben başka sanmıştım.."

"Deli ya.."

"Kenan Bey birazcık mesafeyi açsanız mı acaba Arda Bey ile aranızda olan?" Yandan Barış seslenmişti.

"Neden..?"

"Çok yapıştın sanki Arda'ya."

"Ben yapışmaktan gayet memnunum."

"Arda memnun mu peki?"