Tell me a lie ft. Louis Tomlinson

Chapter 11 ~ Moeders met dagboeken?! WHAT THE HELL

P.O.V Dewi

~tijdsprong van 5 maanden~ 

Met volle wind tegen fiets ik naar huis. Waarom word het nou winter?! Kan het niet altijd zomer blijven? 

Het is nu al weer vijf maanden en 1 dag geleden dat Louis me vroeg, En het is nog dik aan. Niemand weet er nog vanaf behalve mijn moeder en mijn broer maar zij weten niet wie mijn vriendje is.  Ook de andere One Direction leden weten niets van onze realatie. We willen het geheim houden voor de papparazi. En tja als de jongens het weten dan weet gelijk de papparazi het ook. Dus ja.

Tussen Milou & Luca is het weer goed. Alleen ze doen nog wel raar. Ze zijn heel stil en zo. Lotte &Sean vinden dat ook.

Yes! eindelijk tuis! Ik loop naar binnen en plof neer in een van de stoelen. heerlijk. Ik zucht diep. Wat zal ik eens gaan doen? school is afgelopen de examen's zijn voorbij. Mijn school leven zit er op. Luca milou sean en zo en ik hebben afgesproken nog veel met elkaar uit te gaan en gewoon af te spreken.

Laat ik eens een nederlands boek lezen. Want anders verleer ik nederlands nog. Waar liggen de boeken toch? ik denk even na maar dan weet ik her op zolder. Nog on aangeraakt in de verhuis dozen.

Ik zucht ik loop naar boven onder tussen check ik of dat mijn moeder of broer thuis is. Rowan is niet thuis. JEEEEJ. Mijn moeder wel. Snel glip ik de zolder op en ik rommel wat in de dozen. Hmm nergens boeken.

Na ongeveer een kwartier nog niet te vinden hebben zie ik eindelijk een doos met boeken. En een schriftje Ik pak het schriftje op. En ik open het.

Lief dagboek,

Ik weet het ik ben veel en veelste oud voor een dagboek. Maar ik moet het gewoon even kwijt.

Jan eeft gisteren zelfmoord gepleegd  omdat hij mij en Henk bezig zag. Ik tja ik weet ook niet waarom ik vreemd ging met Henk maar ik moes gewoon even weg. Tussen Jan en mij liep het allemaal niet helemaal goed. We hadden telkens ruzie. En toen we een eenorme ruzie hadden ben ik naar henk gegaan. Hij hielp me maar toen ben ik dus vreemd gegaan en op een eeen of andere manier wist jan dat ik bij henk was. en zag ons. Hij schork zich kapot en hij schreeuwde iets wat ik niet kon verstaan. Toen is hij naar huis gerend. Ik ben nog bij henk gebleven en toen ik thuis was ben ik gelijk naar boven gerend en in slaap gevallen. Toen 'sochtends hoorde ik gegil. Dewi had Jan gevonden. Aan een touw. Dood.

Zo dat moest er even uit. Hopeijk vind niemand dit.

Liefs Janet

Ik lees de brief nog een keer. En nog een keer. FUCK! mijn eigen moeder. De tranen stromen over mijn wangen. Ik ren naar beneden. Mijn moeder is aan het eten koken. 'Lieverd wat is er? heeft je vriendje het uitgemaakt?" vraagt ze bezorgd. "'Nee het enige wat er is. Is dat ik woon met een moordenaar in huis.'' Zeg ik boos. Mijn moeders gezicht betrekt. 'Wie dan?' 'JIJ!'gil ik. 'HOE DURF JE! je eigen moeder beschuldigen van moord! op wie?'' vraagt ze boos. '"op papa!' gil ik. 'WAT? HOE DURF JE' gilt ze. EN ze slaat me recht in me gezicht. Ik schrik. Mijn moeder heeft me nog nooit geslagen! Weg hier weg hier gilt een stem in mijn hoofd.

Ik ren de deur. '"IK HAAT JE! EN DENK MAAR NIET DAT IK OOIT NOG TERUG KOM!'' gil ik nog snel.    De tranen stromen over mijn wangen als ik door de straten zwerf. Waar zou ik naar toe gaan?

~~ tijd sprong van 1 uur~~

Ik heb een patatje gehaald en heb nu besloten om eerst langs Louis te gaan om afscheid te gaan nemen. En om daarna de trein naar mijn opa en oma te nemen.

~+++++++++++++~~

hello ;D ik heb jullie gemats ;D maar toch bedankt voor de 8 votes. Jullie commenten waarschijnlijk niet zo graag.. jammer want dan post ik eerder.. Maar goed wat vinden jullie er van?

7 votes en 2 comments voor het volgende chapter.

xx