Bölüm on beş ;
Ertesi gün kalktığımda bugun gidecegimi biliyordum kalktim üstümü giyindim ve bavullarimi asagiya tasidim taksi gelmişti tam kapiyi acip bavullari koyacakken kapida büyük bir kutunun olduğunu gördüm taksiyi geri yolladim ve eve girip kutuyu açmaya koyuldum kutunun üstünde bir not vardi : " Senki hayatıma giren en güzel seysin sarildigimiz gün bu şehirde kır papatyaları açtı simdi gidersen solacaklar gitme hep ben hem de papatyalar nefes alsin , papatya tek bi yapragi eksik olunca tamamlanirmi ? Peki ya ben kalbim olmadan ben olur muyum ? Doğa nolur gitme seni çok seviyorum. " Kutuda bizim resimlerimiz vardi ilk hatiralarimiz mektuplarimiz , derste konuştuğumuz notlar ve daha bir çok şey kutuyu aldim ve bir taksiyi aradim 5 dakikada geldi bavullari yerleştirdim ve havalimanına gittik kafami sağa doğru çevirdim ilk hayal görüyorum sanmistim ama değildi gördüğüm kişi Toprak ' tı bana bakiyordu gözleriyle gitme diyordu ama gitmeliydim unutmaliydim onu.
TOPRAK ' IN AĞZINDAN ;
Doğa uçağa bindi gitmiyicekti gidemezdi uçak tam hareket etti ve havalaniyordu arka kapidan Doğa ' nın uçaktan indiğini gördüm baktım ve koşarak yanina gittim sıkıca sarılmıstık .
" Papatyalar solmasın papatyalar hep yaşasın . "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya
Teen Fiction" Papatyaların koparıldıktan sonra koktuğunu biliyormuydun ? Ne garip bir ölüm ancak bu kadar güzel kokabilirdi . "
