Galatasaray

-10. Bölüm-

Berkan sırıtarak Barış ve Yankı’ya bakıyordu.Barış kalbinin hızlanmaması için dua ediyordu.Fakat beklemediği bir şey olmuştu,Yankı’nın kalbi hızlanmıştı.

Barış’ın İç Sesi;
Ne?Benden mi hoşlanıyordu?Yok ya,reflex olarak öyle olmuştur.Düşünce hızlanmıştır.Hoşlanmaz herhalde…

Yankı’nın ayağı kayınca Barış’ın üstünden koltuğa düştü.Berkan hala sırıtıyordu.Barış Berkan’a döndü.Elini yumruk yaptı.Berkan koltuktan kalkıp merdivene yöneldi.

Barış:Nereye!

Berkan:Telefonumu alıcam şarjdaydı odada.

Barış:İyi.

Yankı hiç konuşmuyordu,Kerem’i bekliyordu.Zilin çalmasını beklerken telefonu çalmıştı.

-Telefon Konuşması-
Yankı:Efendim abi.

Kerem:Kenan uyanmıyor.

Yankı:NEY!Ölmüş mü?

Kerem:Ya yok,ama biraz fazla zarar görmüş.Kan nakline ihtiyacı var sizin kan grubunuz aynı…

Yankı:Ya hastanede başka kimse yok mu ben kanımı vermem ona.

Kerem:Tanıdığın varsa getir

Yankı:Ee sen ver.

Kerem:Abim ben en son 2 ay önce verdiğim için kan veremiyorum.

Yankı:Of of.

Barış:Kan grubu ney 

Kerem:A rh+

Barış:Berkan’nın A rh+.

Kerem:Verir mi ki?

Barış:Sorarım şimdi.

Yankı:Abi kapatıyorum şimdi telefonu mesaj atarım.

Kerem:Tamam abicim görüşürüz.

Yankı telefonu kapattı.

Barış:BERKAN!

Berkan aşağı indi.

Berkan:Bir şey mi oldu niye bağırııyon?

Barış:Kenan’a kan verir misin?

Berkan:Çok acilse dövmicekseniz veririm.

Barış:Yok yok.

Berkan:Veririm o zaman.

Barış:Binelim o zaman arabaya da Yankı sen gelme.

Yankı:Ya a-

Barış:Yankı!Hayır.

Yankı:İyi tamam götürmezsin zaten.

Barış:Eve sahip çık.

Yankı:Hadi görüşürüz.

Barış ve Berkan evden çıkıp arabaya bindiler.Hastaneye gittiler.Kerem kapıda bekliyordu.

Kerem:Hoşgeldiniz geçin.

Berkan:Hoşbulduk.

Berkan Barış ve Kerem içeri geçtiler.Berkan’dan kan aldılar ve Kenan’a serum gibi bir şey takıp kanı doldurdular.

Yankı Aktürkoğlu’ndan|

Midem çok bulanıyordu,uzun zamandır alkol içmediğim için çarpmıştı galiba.Mutfaktaki ecza dolabına baktığımda sadece ağrı kesici patikon ve pansuman malzemeleri kalmıştı.

Yankı:Of of.

Koltuğa oturup biraz gözümü kapattım, geçer diye düşünmüştüm fakat geçmiyordu.Biraz da üşüyordum,yaz aylarında olmamıza rağmen neden üşüdüğümü anlamamıştım.Etrafa baktığımda battaniye vesaire yoktu.Sadece Barış’ın siyah bir gömleği vardı.Kalın bir gömleğe benziyordu.Alıp üstüme attım.Isınamıyordum,gömleğe sarıldıkça daha da üşüyordum.Bu mevsimde,bu sıcakta.Şaka gibiydi.Baktım böyle olmuyor zar zor kalkıp Barış’ın giyinme odasına gittim.Hırka gibi bir şey arıyordum.Bir tane tshirt ve hırkalı eşofman takımı bulunca hemen giydim.Umarım Barış kızmaz.Odadan çıkıp oturma odasına gittim.Barışlar hala gelmemişti.Evi çok bilmediğim için sadece koltukta giydiklerim ve Barış’ın gömleği ile oturuyordum.