𝕲𝕺𝕹𝕷𝖀𝕸𝖀𝕹 𝕰𝕱𝕰𝕹𝕯𝕴𝕾𝕴

Gönlümün Efendisi 5. Bölüm

Aradan günler geçmişti. Cüneyd sessizdi ağzını bıçak açmıyordu kitabının içine gömülmüştü sanki Bir durgundu neden durgun olduğunu bilmiyorum yanına gitsem sorsam iyiyim der gerçeği söylemez yanına gitmesem sessizliğine devam edecek (Zeynep karar verir Cüneydin yanına gidip konuşacaktır taki Cüneyd ondan önce mutfağın kapısının eşiğinde bekliyordur)

Zeynep:C-üneyd efendi

Cüneyd: Zeynep Valide hanımla karşılaştık

Zeynep:Kötü birşey mi dedi

Cüneyd:Sen ben komadayım diye okumaktan mı vazgeçtin Zeynep?

Zeynep:Ş-ey

Cüneyd:Niye Zeynep niye okumadın niye takıldın benim gibi bir garibe!

Zeynep:Sen o haldeyken benim okumamı nasıl bekleyebilirsin ne sanıyorsun beni Feyza mı?

Cüneyd: Zeynep!

Zeynep: Ben nasıl seni bırakıp giderdim vicdanım rahat edermiydi Cüneyd

Cüneyd:Herşey benim yüzümden seni okutucam Zeynep sen o sivri zekanla dünyayı aydınlatacaksın

Zeynep: Cüneyd efendi bana sorsalar Cüneydimi yoksa okumayı mı seçerdin diye ben yine seni seçerdim

Cüneyd bu duruma sessiz kalır Zeynebin gözlerinin içine bakıyordur Zeynebin gözleri güneş gibi parlıyordur

Zeynep: Cüneyd?

Cüneyd: Zeynep ben sana engelim anlamıyor musun?

Zeynep:Öyle deme Cüneyd ben ben

Cüneyd:Sen Zeynep?

Zeynep kıp kırmızı olmuştur Cüneyd fazla ısrar etmez kütüphaneye giderken Zeynep Cüneydi durdurur

Zeynep:Gönlüm düştü sana Cüneyd her geçen gün dahada artıyo

Cüneyd: Zeynep.. gönlümüz bir ama sana ben

Zeynep:Sana sarılabilir miyim Cüneyd?

Cüneyd şaşırır ardından tedirgin olsada gülümser

Zeynep Cüneyde sıkıca sarılır Zeynebin kafası Cüneydin göğüsündedir Cüneyd Zeynebin leylak kokusunu içine çekiyordur Cüneydin eli titriyordur durumu fark eden Zeynep geri çekilir~

Zeynep:Cüneyd titriyorsun!

Cüneyd ellerine bakar elleri titriyordur elleri ile gözünü ovuşturur ve tekrar bakar Zeynep hemen su getirir Cüneyd suyu içer

Cüneyd:İyiyim Zeynep korkmaya lüzum yok

Zeynep:Benim yüzümden mi oldu ben sana sarıldım diye

Cüneyd: Zeynep.

Zeynep: Şimdi iyi misin peki?

Cüneyd:iyiyim Zeynep

Cüneyd Zeynebe yaklaşır Zeynep Cüneyde bakar Cüneyd ise elini Zeynebin eline uzatır Zeynebin elini tutar Zeynebin yüzünde tebessüm vardır Cüneyd de aynı tebessümü gösterir ikiside saf aşık olmuştur saf ve sırılsıklam aşıklar birbirlerine bakıyolardır Cüneyd Zeynebe yaklaşır ardından Sarılır Zeynebin eli ve kafası Cüneydin göğsündedir Zeynep gözlerini kapatmış sadece Cüneyde sarılmanın mutluluğunu yaşıyordur Cüneyd ise Zeynebin saçı ile oynuyordur yumuşak bir dokusu vardır sessizliği Cüneyd bozar

Cüneyd: Zeynep

Zeynep:Efendim Cüneyd

Cüneyd:Annem gibi kokuyorsun