Whispers of Serenade (Whispers Series #2)

13

— 🎸🚬 —

“Sorry to ask Lo, pero asa diay ang parents ni Steven?” pangutana nako sa iyaha.

Nitutok siya sa kusina ug asa si Steven. “Parehas siya nga gibiyaan sa iyahang ginikanan kay parehas naman nga naay mga laing pamilya, gibilin ni siya sa amoa ug kami ang nagpadako.”

Wala ko kabalo about sa family ni Steven kay wala man pud siya gasaba. I don't know nga ingon ani diay ang iyahang sitwasyon. Parehas pajud ming duha nga wala nay connection sa amoang mga parents.

“Kinsa lugar to iyahang gisulti sa akoa nga iyahang Mommy?” I curiously asked.

“Igsoon to sa iyahang Mama, isa pud to sa gatabang sa iyaha sa pagpa-eskwela.” tubag niya sa akoa.

I nodded. Abi jud nako ug iyahang biological mother to ang iyahang ginamean. He's so secretive, halos naman gali niya nahibal-an ang tanan about sa akoa tas sa iyaha kay 1/4 ra ang akoang nahibal-an.

Gi-respect sad nako ang iyahang privacy. Maghulat nalang ko nga ready na siya nga magsaba sa akoa. Isa pa, kinsa raman pud ko para iyahang tug-anan.

“Sakit gali kaayo hunahunaon nga sa pila ka bulan dili na namo siya makita,” I heard a guilt of pain in his voice.

“Ngano man diay Lo? Asa diay siya?” pangutana nako bisan kabalo nako sa tubag.

He let out a heavy breath ug niatubang sa akoa. “Kay muadto naman siya sa Manila, ubanon siya sa iyahang Mommy para ipadayon ang iyahang talent. Didto naman pud siya mag-eskwela,” he said in a monotone voice.

Napatando rakos akoang ulo. I just realize that naa nalang mi duha ka bulan para mag-uban duha before siya mulupad padulong Manila para kab-uton niya ang iyahang pangandoy.

“I know nga mugrow siya didto Lo, naa siyay talent ug mas musikat pajud na siya didto.” ana nako.

He nodded. “Maong proud kaayo ko ana niya kay grabe ka talented tas utokan pajud,” sulti niya. “Oo tama ka, mas mu-successful pa siya didto sa Manila.”

“Unya musugot rapud mo Lo nga muadto siya?” panggunit nako.

My eyes shifted to Steven nga gasilhig sa ilahang kusina. His lips widened when our eyes meet. Karon pa nako siya nakita nga happy kaayo.

“Dili man unta kay mingawon mi pero musugot nalang kay para raman gihapon na sa iyahang kaugmaon.” he casually said.

Napatando nalang kos iyaha. My eyes shifted to Steven nga gangisi while gabaklay padulong sa amoang pwesto.

Gitaasan nako siyag kilay sa dihang nihunom siya sa akoang atubangan leaving his smile on his lips. Naa napud ta ani nga sitwasyon, kanang kiligon ta bisag wala pa siyay gibuhat.

“Unsay giestoryahan ninyo ni Lolo?” pangutana niya sa akoa.

“Wala random topic lang, ngano ga expect ka nga ikaw ang amoang giestoryahan? Kabagag nawong,” tubag nako niya with my teasing smile.

His forehead creased and he chuckled. Niisbog ko gamay kay nilingkod siya sa akoang tapad diris duyan. Nilakaw napud si Lolo padulong sa sulod sa balay.

Hapon na kaayo ug hapit na mawala ang adlaw. Ni-orange na color sa langit tungod sa reflection sa sunset. I saw a beautiful scenery nga perme nako makita sauna. It's my favorite scene, it comfort me and it makes me relaxed.