Ik werd wakker door een klap. Ik schrok omhoog en ik zag Andreas daar staan. Hij had de deur dichtgedaan en hij keek naar de rotzooi die ik veroorzaakt had. Daarna keek hij naar mij.
'Fucking hel Lysander.' Mompelde hij zodra hij de lege flessen zag. Ik voelde me dronken en vermoeid. Waarom moest ik nou weer in slaap vallen. Ik keek naar de wekker die aangaf dat het tien over twaalf 's nachts was. Ik stond op vanaf het bed en liep naar hem toe.
'Jij wilt me.' Zei ik zacht. Andreas zette stappen achteruit tot dat hij tegen de muur op botste.
'Je bent dronken.' Ik keek hem arrogant aan.
'Je wilt me.' Fluisterde ik in zijn oor. Ik dacht terug aan de foto's en daarmee zou ik waarschijnlijk de conclusie mee hebben gemaakt.
'Lysander, wat doe je hier?' Ik wankelde een beetje op mijn benen en ik drukte mijn lippen in zijn nek.
'Je wilt me, geef toe, je wilt me.' Ik begon met het losmaken van zijn broek en voor ik het wist duwde hij me ruw van zich af. Ik viel achterover op de grond en ik keek hem geschrokken aan. Ik voelde een pijnscheut door mijn lichaam gaan zodra deze contact maakte met de grond. Hij keek me aan, afwijzend. Ik werd razend vanbinnen. Wat had Rosie met hem gedaan?
'Ah, fucking klootzak.' Ik kwam omhoog en liep weer naar hem toe. Mij best, als hij het zo ging spelen. Ik duwde hem tegen de muur aan en ik drukte mijn lippen op die van hem. Ik kuste hem, maar hij kuste me niet terug. Zodra ik terug trok en hem aankeek had hij een afkeurende blik op zijn gezicht.
'Je wilt me.' Probeerde ik nog eens. Ik was te dronken om de situatie goed te kunnen lezen.
'Alsjeblieft, je wilt me.' Ik werd hopelozer. Nog even en ik zou voor hem in huilen uitbarsten.
'Nee Lysander.' Zei hij toen. Ik werd kwaad, als een klein kind dat zijn zin niet kreeg.
'Ik zag je foto's, de foto's van mij. Je wilt me.' Ik greep hem bij zijn kraag vast en ik duwde hem tegen de muur aan.
'Dat was van vroeger.' Ik keek hem met mijn in mijn ogen aan.
'Vroeger? Zijn wij al vroeger Andreas?' Hij duwde me weer van zich af. Hij liep verder de kamer in. Ik greep hem bij zijn pols beet en trok hem terug. Hij draaide zich om door de greep en ik haalde met mijn vuist uit op mijn gezicht.
'Ah! Shit!' Schreeuwde hij door de pijn. Hij bedekte zijn gezicht in zijn handen. Daarna keek hij me weer aan.
'Fucking-' Hij liep naar me toe.
'Doe het, sla me.' Zodra ik dat zei had hij voor een bepaalde reden geen zin meer. Dus ik sloeg hem. Hij kreunde weer door de pijn. Hij keek me kwaad aan en haalde nu ook uit op mijn gezicht. Ik beet op mijn lip door de pijn maar ik probeerde mezelf bij elkaar te houden.
'Nog een keer.' Andreas keek me verbijsterd aan.
'Wat de fuck is er mis met jou?!' Ik klapte hem nog een keer in het gezicht. Hij beet op zijn lip van de pijn.
'Fucking flikker.' Mompelde hij geërgerd en hij sloeg me nog een keer in het gezicht. De pijn nam heel de situatie over.
'Nog een keer.' Andreas aarzelde deze keer niet en hij sloeg me nog eens in het gezicht. Ik voelde het bloed uit mijn neus stromen.
'Nog een keer.' Zei ik en hij sloeg me nog eens. Mijn gehele gezicht voelde alsof het in de fik stond. Ik keek hem aan. Hij keek me kwaad aan, maar zodra hij doorhad wat hij aan het doen was zette hij een stap achteruit.
'Nog een keer.' Fluisterde ik. Andreas schudde zijn hoofd.
'Nee, waarom zou ik?' Ik beet op mijn lip.
JE LEEST
Hem
RomanceIk wou dat hij hier naast me lag. Ik wou dat hij niet zo veranderd was. Ik wou dat het niet zo ingewikkeld was. Dat hij van mij was en ik van hem. En niets anders. Want het hoefde niet anders te zijn in mijn ogen. Maar toch was het zo. En ik haatte...