"අනේ ඔම්මි...නැගිටින්නකෝ....මම කුකී එක්ක යන්නයි යන්නෙ තනියමම ඒනම්..ඔම්මි!!!!!"
ටිකක් තද නින්දක හිටිය මාව ගැස්සිලා ගියෙ ජීගෙ සද්දෙට...අහ්...ඔලුව රිදෙනවා...මම හිමින් ඇස් දෙක අරින්න හැදුවත් මට හුගක් වෙලා යනකම් ඇස් දෙක ඇරගන්න බැරි උනා ඒත් මම හිනාවෙලා ජීව මගේ පපුවට තුරුලු කරගන්න හැදුවත් ජී ඉක්මනටම ඇදෙන් බැහැලා දුවනවා මට ඇහුනත් ඒ පුංචි අඩවිවලට අමතරව මට තව අඩි සද්දයක් ඇහුනා...
"ජී...පහලට යන්නකො...ග්රැනී බබාට කුකී හදන් ආව කෑම ටික කවයි..මම ඔයාගෙ ඔම්මව එක්කන් එන්නම්..."
ඒත් එක්කම මට ඇහුනේ ජී හා කියලා මහ සද්දෙන් ජංගුක්ට කිස් එකක් දීලා දුවනවා..
ඒත් ඇයි ජංගුක් මෙහෙ...හරියටම එදා අපි බුසාන් ආව දවසෙන් පස්සෙ මම එයාව දැක්කෙ නෑ..ඒ කියන්නෙ හරියටම සතියකින් මම එයාව දැක්කෙ නෑ...මට දැනටත් හිතා ගන්න බැරුවයි හිටියෙ මම ඉන්න විදියක් ගැනවත්..මට අඩුම ඊයෙ රෑ මම නිදාගත්ත විදියක්වත් මතක නෑ...තවමත් ඇස්දෙක ඇරගන්න බැරි නිසා මම හිමින් මගේ අතින්ම ඔලුව අතගාගන්න හිතන් අත ඉස්සුවත් එකසැරේ ආව අතක් මගේ අත අල්ල ගන්නවා මට දැනුනා...
"මම කරන්නම්...දැන් අඩුද ආරා...?"
එහෙම කියලා හිමින් මගේ අත ඇදෙන් තියලා ජංගුක් මගෙ ලගින් ඉදගෙන මගේ ඔලුව අතගාන්න ගත්තෙ මගේ මුලු ඇගම හරි අමුතු හැගීමකින් පිරිලා රිලෑක්ස් වෙද්දි...ඇයි..ඇයි මට හුරු...?!
"ම්ම්..ඒ..ඒ කිව්වෙ..?"
මම ආයෙම අසනීප උනාද?
ඒත් එක්කම මට ඇහුනේ හුස්මක් පහල දාන සද්දෙ...මගෙ ඔලුවෙ අහන්න ප්රශ්න ගොඩාක් තියෙනවා වගේ මට දැනෙනවා..ඔව් මට ගොඩක් දේවල් අහන්න තියෙනවා..ඇයි මේ එකසැරේ මගෙ ලග ඉන්නෙ ඔයා...?අනික..ඇයි මෙච්චර හුරු ඔයාව මට...මටත් නොදැනිම එකසැරේ මගෙ පියවිලා තිබ්බ ඇස්වලින් කදුලු එන්න ගත්තෙ ජංගුක් ඉක්මනට ඔලුවෙන් අත ගන්න හදනකොට..මම ඒත් ඉක්මනටම එයාගෙ අත අල්ලන් ආයෙම ඔලුව උඩින් තියාගත්තෙ ඒ දැනුන සනීපෙට ලෝභකමේ..
"ඇස් අරින්න ආරා..!"
ටිකක් සැරෙන් කියන ගමන් ජංගුක් මගේ කදුලු පිහදැම්මෙ මම ලාවට හිනා වෙනකොටයී...
YOU ARE READING
CHEF JEON | JK Centric | ONGOING
FanfictionDon't copy my work 🚫 This is mainly based with author's imagination.....so there is no relation with real life....hope you'll enjoy!!