KAÇAK ( TAMAMLANDI ✔️)

🖤K.19 Dönebilirsin🖤

Hatalarım varsa affola canlarım.
Keyifli okumalar dilerim ❤️🌹

*****

" Yemeğini bitir ilaçlarını kullan yat dinlen. Ben dönene kadar evden dışarı adımını atmayacaksın. "

Dedikten sonra çıkıp gitti.

*****

Göz kapaklarımı geçip taa beynime kadar giren güneşin yardımıyla uyandım uykumdan.

Sabah olmuş güneş çoktan doğmuş öğle vakti virajını alırken yattığım yatağa uğramıştı.

Kalk artık! Diye bağırmadığı kalmıştı bir.

Yerimde doğrulup oturarak kollarım iki yanda güzelce bir esnedim. Vücudumun bazı yerlerinde inceden ağrılar devam ediyordu.

Olanların ardından bu kadar iyi uyumayı beklemiyordum doğrusu. Sebebi neydi?

Ayağa kalkıp yatağa baktım. Kocaman bir yatak oluşunu yeniden algıladım.. Rahat üç zalım yan yana yatardı bunda. Adam döne döne uyumak için normalin iki katı boyunda yatak almış.

Gönüllü değildim aslında burada uyumaya ama evde başka yatak yoktu. Başka oda bile yoktu ki. Burası bu Zalım'ın tek kişilik malikanesiydi sanki.

Odadaki banyoya girip sabah işlerimi hallettiktrn sonra elimi yüzümü yıkayıp, kurulanıp çıktım.

Akşam üzerimde olan Zalım'ın pijamalarını değiştirmeden yatmıştım. Çantam ve kıyafetlerim burada olduğuna göre artık kendi kıyafetlerimi giyebilirdim.

Yatağın ayak ucunda ki çantayı açıpta içinde kızların koyduğu kıyafetler arasında gördüğüm eşofman takımı ile gözlerim parladı.

Rahat kıyafetler favorimdir her zaman. Temiz çamaşırlar da cabası. Sarılmalı bir teşekkürü hak etmişlerdi.

Üzerimdeki pijamanın düğmelerine uzanmıştım ki aklıma dünkü olay gelince anında durup kapıya baktım.

Gözümün önüne gelen sahne ile hızla kalkıp kapıyı kilitleyip geri geldim. Ne olur ne olmaz daha dün olanları sindirememişken ikinci bir rezilliği kaldıramazdım.

Üzerimdeki pijamayı çıkartıp yatağın üzerine bıraktım. Bacağımın sol yanındaki morluğu yeniden görünce bir parça çıkma değişenli araba gibi hissettim kendimi. Bacak başkasından alma gibi duruyordu. Artan nefretimle Hıdır'ın arkasından küfür üstüne küfür saydırarak önce çamaşırlarımı sonra da eşofman takımımı giyindim.

Odadan çıkıp salonun yolunu tuttum. Boştu, kimse yoktu.

Şahin'i görmeyi mi umuyordun.

Diyen iç sesime cevap olarak,

Yoo ne alaka. Dedim.

Beklemiyordum. O da iki günden önce gelmezdi herhalde. Nede olsa iki gün biçmişti.

Gözlerimi yere indirdim düşünürken.

Dün akşamdan beri yoktu. Neredeydi acaba? Hıdır.. Belkide Hıdır'ı bizzat arıyor. Belki de buldu.

Umarım bulmuştur.
Dedim sesli.

Yaptıklarından sonra zerre acımam sana piç! Geber!

" Umay hanım."

Diyen Selcan sayesinde sıçrayarak geldim kendime. Boş bulunmuştum.

" Allah'ta seni!
Ödüm çıtladı kız."

" Kusura bakmayın korkuttuysam."

" Önemli değil."

Dedim mutfağa doğru yürüyerek.