⚜️*Alpha's whisper/ალფას ჩურჩული*🌙

》დამორჩილება《

ჯონგუკს შიშისგან თვალები გაუფართოვდა, როცა თეჰიონის ხელი ყელზე უჭერდა და ჰაერის მიწოდება მეტად რთული ხდებოდა. ამიტომ ის ინსტინქტურად იბრძვის, ცდილობს კიმს ხელი გააშვებინოს, მაგრამ მისი ძალა არანაირად არ ემთხვევა თეჰიონის უმაღლეს ძალას.

ჯონგუკის სახე წითლდება, როდესაც ის გაჭირვებით იბრძვის სუნთქვისთვის, მისი ხედვა დასუსტებას იწყებს.

"დამორჩილება?"-ის რტვინავს და მისი ხმა ძლივს აღემატება ჩურჩულს. "Რას გულისხმობ?"

მან იცის რას გულისხმობს თეჰიონი, რაც სურს მოისმინოს მაგრამ ვერ ბედავს სიტყვები რეალურად თქვას. ის უარს ამბობს დაემორჩილოს ამ ურჩხულს, რაც არ უნდა მაცდური იყოს ეს. ჯონგუკი იძახებს ბოლო ძალებს მის შიგნით გამბედაობის მისაღებად, ჯიუტად აქნევს თავს, თვალებს ხუჭავს, როცა ელოდება თეჰიონის შემდგომ ნაბიჯებს მისი სიჯიუტის შემდეგ..

თეჰიონის მოჭიდება მხოლოდ ერთი წუთით ძლიერდება, ჯონგუკი სუნთქვას მთლიანად წყვეტს. პატარა ბიჭის თვალები ტკივილის გამო იხუჭება და სხეული თითქოს დამებებას იწყებს სიკვდილზე. იმედგაცრუებული კვნესით, მაქცია ათავისუფლებს ჯონგუკს და ნებას რთავს ჯონგუკს დაეცეს მიწაზე სუნთქვაშეკრული.

"ჯიუტი სულელი",ჩურჩულებს დაცინვით თეჰიონი, იატაკზე დავარდნილ და ხველებაში მყოფს ზურგი აქცია. ის არ აპირებს იძულებას ახლა. თუ ჯონგუკს უნდა გმირის თამაში, ეს მისი გადაწყვეტილებაა. მაგრამ ის შეცდომას უშვებს. დიდ შეცდომას.

ჯონგუკი რჩება იქ, სადაც დაეცა, სუნთქვა ეკვრის და ახველებს. თეჰიონის ქმედება სტკივა, მაგრამ მან იცის, რომ სწორი არჩევანი გააკეთა. მას არ შეუძლია დაემორჩილოს. მაშინაც კი, თუ ეს ნიშნავს შედეგების წინაშე დგომას.

ნელ-ნელა ჯონგუკი ახერხებს ფეხზე წამოდგომას. ის ჯერ კიდევ კანკალებს, ჯერ კიდევ უჭირს სუნთქვა, მაგრამ დგას. ღრმა ამოსუნთქვით, ის იწყებს თეჰიონის მიმართულებით სიარულს, მტკიცედ აქვს გადაწყვეტილი, რომ მაქციას აიძულოს გაანალიზოს ის რომ..