Onsuz Aşk +18 (AHFER)

3

***

Annem ve Haluk abinin konuşmalarını anlattım. Sıla sırtımı okşayıp beni teselli ederken Ahmet'in bakışları uzaklara daldı.

Bir anda bana döndü "Sen o yüzden... Feride daha 2. Sınıfsın. Sırf kan alamadın diye doktor olamayacağın anlamına gelmiyor. Bu iş sabır ve hırs ister. Haluk abiyi de takma kafana. Neyin ki o senin. Bak annen ne güzel savunmuş hakkını. Üzme kendini boşuna."

"Evet abim haklı."

"Haklısınız."

Sıla çekingen bir tavırla konuştu. "Ee gidecek misin Antalyaya?"

"Hayır. Annemle konuştuk. Evden bir şey götürmeyeceklermiş burada kalacağım." Dedim.

Sıla "Ne güzel işte Feroş. Buradasın." Dedi.

"Evet ama annem..."

Ahmet "Ya kızım taktığın şeye bak. Sen bana söyle annemi özledim diye hemen bir uçak biletiyle Antalyadayız." Dedi.

"Ya cidden mi Ahmoş." Dedim gülüp Ahmete sarıldım.

Ahmet sarılırken "Ahmoş ne be?" Dedi.

Geri çekildim ve çatık kaşlarımla "Ahmoş işte." Dedim.

Ahmet " Ben sana Feridiş, Ferit diyor muyum?" Dedi.

"De bana ne." Dedim.

Ahmet "Bak ya." Dedi.

"Neyse Ahmet sen bize kaçırdığımız konuyu anlat." Dedim.

"Tamam gelin odama geçelim."

***

"Neyse geç oldu ben eve gideyim." Dedim.

Sıla " Bizde kalsana." Dedi.

"Sıloş dünde kaldım. Sen gel istersen."

Ahmet "İzin vermiyorum." Dedi.

"Sana ne be!" Dedim Ahmet'e.

Ahmet "Bizde kalın." Dedi.

"Ya yok."

"Kalırsan 1 hafta kahve kalkar." Dedi Ahmet elini uzatarak.

"Okey." Dedim Ahmet'in elini sıkarak.

Ahmet sıktığım eli çekecekken tuttu ve beni yatağına fırlattı. Ardından Sılayı.

"Abi! Hayvan mısın?"

"Aşko sizi düşündüğümden. Siz yatın burada ben senin yatağında yatarım Sıloş." Dedi bizim konuşma taklidimizi yaparak.

Sılayla gülüşürken "Ben boşuna Ahmoş demiyorum ama." Dedim. Telefonumu açarken "Ahmoş bir kere daha yap." Dedim.

Ahmet ciddi bir yüz ifadesine bürünürken "Ya Ahmoş hadiii!" Dedim.

Ahmet "Ya Feroş çekme utanıyorum." Dedi yine aynı şekilde. Sılayla kahkahalara boğulurken Ahmet biraz güldü. Sonra biz gülmeye devam ettiğimizden "Ya bir şaka yapmaya gelmiyor ya. Sakın kimse görmesin bunu." Dedi.

"Endişelenme Ahmoş yakın arkadaşlara atıyorum." Dedim telefonumla ilgilenir gibi yaparak.

Ahmet telefonu elimden aldı. Alınca ayağa kalkıp elinden almaya çalıştım ama yukarı kaldırdı. Yetişemiyordum. Zıpladım ama yine yetişemedim.

"Ya Ahmet ver şu telefonu!"

Ahmet duymazlıktan gelerek arkasına sakladı. Konuşacakken telefonum çaldı. Ahmet çalınca arayan kişiye baktı. Kaydedilmemiş numaraydı. Telefonu bana uzattı.