Het is 7 uur in de ochtend. De dienst wordt overgedragen aan de dagdienst. Isabella kan eindelijk naar huis.
Het is nog stil en donker buiten. Gelukkig woont ze niet ver van het ziekenhuis en kan ze lopend naar huis.Wanneer ze een minuut onder weg is voelt ze een hand op haar schouder die haar ruw naar achter trekt. Ze wordt in een smal steegje tegen de muur van een gebouw geduwd.
- "Jouw patiënt heeft mij voor lul gezet en daar mag jij de prijs voor betalen Isabella."
Isabella kijkt recht in de ogen van de arrogante dokter Daniels.
- "Verzin jij maar eens binnen tien seconden hoe jij dat gaat doen."
-"Niet! Wat dacht je van niet!" Isabella probeert zich los te wringen van hem.
Dokter Daniels duwt haar op de grond waardoor ze op haar knieën komt te zitten met haar gezicht op kruis hoogte. Dokter Daniels probeert zijn riem los te maken van zijn broek.
-"Nee echt niet!" En ze probeert weer overeind te krabbelen.
-"O, gaan we moeilijk doen. Ik help je wel even!"
Hij duwt haar met haar gezicht tegen de muur en met haar handen op haar rug houdt hij stevig vast.
Isabella kan geen kant op.
Met één snelle ruk trekt hij haar onderbroek onder haar jurk naar beneden.
-"Nee niet doen alsjeblieft! Stop!"
-"Stil!"
Hij duwt haar benen verder uit elkaar en ze voelt hem zich bij haar naar binnen dringen.
Tranen rollen over haar wangen en Isabella verstijfd van schrik.
-"hmm ik wilde al een tijd eens weten hou jij zou voelen. En mond dicht Isabella anders zorg ik ervoor dat je ontslagen wordt."
Isabella kan niets anders dan stil blijven staan. Ze is verstijfd.Drie seconden later hoort ze een doffe klap en een dreun achter zich. Ze voelt dat dokter Daniels haar niet meer vast heeft. Iemand grijpt haar vast en sleurt haar mee de auto in. Dokter Daniels ligt op de grond achter haar. Alles lijkt wazig. Isabella laat zich mee voeren met het moment. Alles gaat langs haar heen.
De auto scheurt over de snelweg. Waar ze heen gaat weet ze niet. Isabella kijkt apathisch voor zich uit en een traant rolt over haar wang.
-"Het komt allemaal goed. Zolang je maar doet wat ik van je vraag." Hoort ze een indringende bekende stem zeggen.
Ze voelt dat haar arm wordt vast gepakt en daarna volgt een korte prik in haar arm. Ze herkent de man vanuit het ziekenhuis. De man waarvan ze zijn hand heeft gehecht. Hij heeft en injectiespuit in zijn hand.
-"Wat is dit?" Probeert Isabella uit te brengen. Maar voor ze het weet wordt alles zwart voor haar ogen.Wanneer Isabella haar ogen open doet ziet ze dat ze in een grote kamer ligt op een enorm bed. Als ze wat meer wakker wordt kijkt ze de kamer rond. De kamer is prachtig mooi. Ineens schrikt ze. In de stoel links van haar in de hoek van de kamer ziet ze een schim van een man. Het is een grote gestalte. Isabella schrikt en slaakt een zachte gil. Ze duikt onder haar dekens. Natuurlijk heeft het geen enkele nut maar om onder de dekens te liggen geeft haar toch even een geborgen gevoel.
Isabelle merkt op dat ze een satijnen pyjama aan heeft gekregen. Hoe en wie heeft mij omgekleed? Hoe kom ik aan die pyjama? Hij heeft mij toch niet naakt gezien?! Hij heeft mij toch niet aangeraakt??
Isabella haar gedachten worden verstoord wanneer ze merkt dat de man naast haar op bed is gaan zitten. De deken die ze over haar hoofd had getrokken trekt ze nog stakker over zich heen.
- "Je kan je niet voor mij verstoppen Isabella". En hij trekt de deken een stuk naar beneden. Waardoor Isabella recht in zijn ogen kijkt. Hij kijkt haar streng en indringend aan.
Zijn hoofd kom dichterbij met zijn lippen dicht bij haar oor en ze voelt zijn adem in haar nek.
- "Je bent van mij en alleen van mij Isabella. Ik zal je er elke dag aan herinneren dat je mijn bezit bent."Isabella probeert weer verder onder haar dekens te kruipen.
- "Regel één. Als ik met je praat kijk je me aan." En hij duwt de deken weer weg van Isabella haar gezicht en tilt haar kin weer op. Hierdoor moet ze hem wel weer recht in zijn ogen aan kijken. Zijn indringende ogen zijn fel blauw en hij draagt nog steeds een net pak.Waarom ziet dit monster er zo netjes en verzorgd uit. In films zijn ze altijd vies en lelijk. Dit is het tegenovergestelde. Wat is dit voor man? Vraagt Isabella zich af.
-"Ik... Ik wil graag naar huis." Stamelt ze zacht terwijl ze verlegen en bang in zijn duistere ogen kijkt.
-"Regel twee, ga nooit tegen me in. Dit is je huis. Dit is je nieuwe leven. Je bent van mij Isabella..."
JE LEEST
The Mafia Boss's Possession (Dutch)
RomanceIsabella heeft een moeilijke jeugd gehad. Geweld was in het huishouden waar ze is opgegroeid een alledaagse voorkomen. Helemaal nadat haar moeder overleed. Haar vader begon nog meer te drinken dan hij al deed en uitte dagelijks zijn dronken woede op...