"ဒီလူ ကျွန်တော်ယူမဲ့ဒီယောက်ျားကဘီတာ"
ထိုအခါ ဒယ်ဒီကဂျောင်ဝန်းကိုစိတ်ကုန်သလိုကြည့်ရင်းပြန်ပြောလာသည်က
"ကိုယ်စီးမဲ့မြင်းအထီးမှန်းမသိ အမမှန်းမသိနဲ့ ယန်းဂျောင်ဝန်း မင်းလူကြီးတွေကိုဟာသလာလုပ်နေတာလား"
"ဒယ်ဒီတို့စကားပုံတွေကျွန်တော်မသိဘူး ပြောချင်တာရှင်းရှင်းပြောဒယ်ဒီ"
"ဟို ဂျောင်ဝန်း ကိုယ်..."
"ဘာလဲ မင်းကရော ဒီကောင်လေးကိုအခုထိအမှန်တိုင်းမပြောရသေးဘူးလား"
ဂျုံဆောင်းကဟုတ်ကြောင်း ခေါင်းအသာငြိမ့်ပြရင်း မျက်လွှာချသည့်အခါ
"ကောင်းပါ့ကွာ တစ်ယောက်ကလည်းအစကနေအခုထိ အယ်လ်ဖာဆိုတာလုံအောင်ဖုံးတယ်။ နောက်တစ်ယောက်ကလည်း ကိုယ့်ဘေးတစ်ချိန်လုံးရှိနေတာကဘာမှန်းမသိဘဲ ကိုယ့်အန္တရာယ်ကိုယ်မမြင်ဘူး"
မစ္စတာယန်းကနှာတစ်ချက်မှုတ်ရင်းပြောကာထွက်သွားတော့သည်။
"hyu...hyung ဒယ်ဒီပြောသွားတာကဘာတွေလဲ hyungက အယ်လ်ဖာဆိုတာကိုဖုံးထားတယ်တဲ့ ဘာတွေပြောသွားတာလဲလို့"
ဂျောင်ဝန်းကဂျုံဆောင်းဘက်လှည့်ကာ ရင်ဘတ်တွေအားစိတ်ရှိတိုင်းထုကာမေးမိတော့သည်။ ထိုအခါကျန်ရှိနေသည့်မစ္စယန်းဟာလည်း ကလေးနှစ်ယောက်အားထားရင် ရှောင်ထွက်သွားတော့သည်။
ဒါကသူတို့ဝင်ပါလို့ရတဲ့ကိစ္စမှမဟုတ်တာလေ။
"ကိုယ်ဖုံးကွယ်ထားမိလို့တောင်းပန်ပါတယ်၊ အဲ့လိုဖြစ်စေချင်ခဲ့တာမဟုတ်ပါဘူး ဒါပေမဲ့"
"ဆက်မပြောနဲ့ လူလိမ် လိမ်ခဲ့တာက လိမ်ခဲ့တာပဲပေါ့၊ ဘာအကြောင်းပြချက်ထပ်ပေးပြီး လိမ်ဦးမလို့လဲ၊ hyungကိုမတွေ့ချင်တော့တာမလို့ ထွက်သွားပါတော့"
ဂျောင်ဝန်းတစ်ယောက်ဝုန်းဒိုင်းကြဲကာအိမ်ပေါ်ထပ်ရှိအိပ်ခန်းစီသို့သာတက်ခဲ့ရသည်။ အခုနေသူ့မှာခြေချစရာမြေမရှိသလိုပါပင်။ မာမီတို့ ဒယ်ဒီတို့နှင့် စိတ်ဆိုးစိတ်ကောက်တိုင်း ဟိုဘက်အိမ်ကိုပြေးနေကြပေမဲ့ အခုတရားခံက အဲ့ဘက်ကလူဖြစ်သည့်အခါ ဂျောင်ဝန်းတတ်နိုင်သည်မှာ ကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲကိုယ်ဝင်ပြီးငိုဖို့သာရှိသည်။
