Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gece saat 2 ve ben tek bir kişiyi düşünüyorum ,tek bir kişi var aklımda Tek bir yüz,tek bir çift göz,tek bir saç,insan çok sevince acı çekermiş,insan çok sevince üzülürmüş,insan saf sevince kaybedermiş anladım...
Keşke beni sevseydi cümlesi çok ağır gelirmiş insana.Çok mu drama bağladım? Bence evet.Ben Damla Balca yarın sınav var, amma ben 1 kişi için ağlıyorum ve kendisine 7 yıldır aşığım.Platonik olmanın zorlukları boş verelim.
Saat geç oluyordu uyumam lazımdı.Yarın sınav kötü geçeceği belli oldu şimdiden.
Alarm sesiyle kalktım. Kalkmaz olaydım bu neydi şimdi.Amma taşınacaktı hemde yarın .Ağlamak istiyordum bağıra çağıra amma maalesef yapamazdım ,yani evdekiler beni deli zannetmesin bence.Kalktım hazırlanmaya başladım.1 saate hazırdım, yola koyuldum .Okula yaklaşıyordum amma karşıma çıkan biri ile adımlarım duraksadı .Çağatay yolun kenarında çiçekçiden gül alıyordu.Boğulduğumu hissettim. Sanki dünyada bir ben vardım ve biri beni boğuyordu.Yere çöküp ağlamak istedim .Her şeyi boş verip çöküp ağlamak istedim.O kıza alıyordu .Gidiyordu belki evet amma, hiç bir zaman o kızı üzmezdi.Mutluydu onunla ,bu bana yeter.Beni sevmese de olur,mutlu olsun yeter bana. Amma isterdim beni sevsin...
Beni fark etti yanıma doğru yaklaşıyordu ."Selam Damla nasılsın?"gülümsüyordu ,bir insanın gülüşü içimi bu kadar mı ısıtırdı bu resmen büyüydü."İyi Çağatay sen nasılsın?"gülümsemesi soldu."Üzgünüm biraz ya hem gideceğim." Saçları çok güzel parlıyordu .Tanışmamızda ona söylediğim saçma sapan bir şey vardı o geldi aklıma.Biz ikinci sınıfta tanışmıştık.Ben ilk defa okul değiştirmiştim.
Sınıfta yer yoktu en arkada onun yanı boştu. Yalnız oturduğunu gördüğüm de ise yanına geçtim.İlk gördüğümde ona " Saçlarını güneşten mi çaldın?" demiştim.Gülümseyip "bilmem belki "demişti bana.Çocuktum amma o gülünce içime bir sıcaklık doldu sanki.Sonra konuşmaya başladık bir kaç gün sonra çocukların onunla oynamadığını fark ettim.
Öğrendim ki bir hastalığı varmış ve hep ilaç içiyormuş.O günden sonra onun için hep dua ettim.Sınıfa girer girmez ilk onunla konuştum ki kendini özel hissetsin.Amma o benim için hep özeldi zaten.İlk okul bitti.Ortaokula geçtik .Virüs yayıldı , uzaktan eğitime geçtik.Ben onunla ayrı kaldığımızda fark ettim ona aşık olduğumu ve ondan uzaklaşmaya başladım.Sordu bana "Ne oldu?" diye kaç defa "Yok bir şey" dedim geçiştirdim hep.Vakitle de bir birimizi tanıyan iki yabancı olduk...
Artık zamanıydı gidiyordu artık söylemem lazımdı. Markette görüyordum onu amma artık orada da göremezdim."Çağatay benim sana bir şey söylemem gerek" gözlerimi kaçırdım."Bir şey mi oldu?"başımı salladım."Biliyorum o kızla mutlusun,seviyorsun Çağatay onu.Amma artık içimde tutamam ,kaç gece ağladım,kaç gece uyumadım saymadım Çağatay ben."nefes almaya çalıştım amma olmuyordu ,sanki biri nefes almamı engelliyordu."Ben hep kendimi mutlu etmeye çalıştım,o kızla mutlusun diye kendimi mutlu etmeye çalıştım Çağatay ,amma anladım ki beni senden başka kimse mutlu edemez Çağatay kimse..."
"Ben seni seviyorum,çok seviyorum,hiç bir şeyle ifade edemem sevgimi .Amma seni güneşten çaldığın o saçlarınla gördüğüm günden beri çok seviyorum."gülümsedim."Çocuktum,çocuktuk,anlamadım duygularımı.Anladığımda korktum,söylemek istediğimde çok geçti.Çok canım yandı,amma hiç olmasa söyledim dimi?"ağlamaya başlamıştım ,kendimi durduramıyordum."Keşke korkmasaydım,söyleseydim amma ben özür dilerim.Geç kaldım,çok geç kaldım.Belki bir daha yüzüme bakmayacaksın,amma bil ki benim en özel hissettiğim anlar senin bana baktığın anlardı." Bir hıçkırık kaçtı ağzımdan. Hiç bir şey söylemiyordu ,şokla bana bakıyordu sadece..
"Günler geçti,yıllar geçti,ben unuturum dedim unutamadım Çağatay.Yıkılmam dedim,yıkıldığım anlar oldu,toparlaya bilecek bir sen vardın ,amma beni toparla demeye cesaretim olmadı benim."çok kötü hissediyordum.Cevap bulamıyor gibiydi. "Şimdi söylediğim hiç bir şeyi yanlış anlama ,sadece veda etmek istedim,sana olan sevgimin bitmeyeceğine emin ol." Biraz daha devam edersem dayanamazdım."Şunu bil Çağatay ben seni sevmelere doyamadım"sarsıldım amma devam ettim. " En büyük dileğim mutlu olman,mutlu olursan mutlu olurum"gülümsedim. "İnan bana." gözlerimi kapattım yaşların geri gitmesi için. "Okul yeniden açıldığında başka okula kaydımı aldıracağım."Gülümsedim ve aynı anda gözümden bir yaş düştü . "Seni sevdim,amma hiç pişman olmadım,bir daha olsa bir daha o saçlarını güneşten çalan çocuğa aşık olurum." Gözlerinin dolduğunu fark ettim. "Buda benim vedam olsun,vedaları sevmem amma,sen zaten bana sevmediğim her şeyi sevdirdin" Cümlemi bitirir bitirmez arkamı döndüm.
"Damla.." ona dönmeden ,ben olduğumu onaylayan bir mırıltı çıkardım. "Bir kere sarıla bilir miyim?" ona döndüm. " Tabii ki.."amma korktum veda edememekten korktum. Yaklaştı sarıldı bana.O kokusunu hissettim ilk,müptelası olduğum o kokuyu.Sıkı sıkı sarıldı. " Özür dilerim,ben çok özür dilerim.Beni sevmeseydin keşke .Her çektiğin acı için özür dilerim" sesi çok çaresiz çıkıyordu ,sevmemiştim bu ses tonunu. "Bu bir veda ise eğer,seni hiç unutmayacağım Damla"
