Karanlıkta yürüyen beden üzerime doğru geliyordu. Hala da bana cevap vermemişti. Şu anda korkumdan altıma sı**bilirdim. Kekeleyerek tekrardan Kim-s-sin diye tekrar sordum. Nefes dahi aldığımı hissetmiyordum. Elimi kalbime doğru götürdüm. Kendime "sakil ol, sakil ol " diye teselli etmeye çalışıyordum ama nafile. Bir bok da olmuyordu. Elime hırkamin cebine attım ve biber gazını yüzünü görebildiğim kadarıyla sıktım . Adamın gözünün yandığını belli eden bir küfür savurdu. "Hassiktir lan " dedi. Tövbe tövbe yaw...
Sesi boğuk çıkıyordu ve kim olduğunu hala çikaramamistim. Bağıracağım zaman
" Kızım ne yapıyorsun ya. Gözüm çıkacak " diye söylendi. Bu ses Aktan Abin'in sesiydi. Salak Aktan Abi beni korkutmuştu.
" Aktan Abi ne diye sessiz sessiz bir şekilde geliyorsun. Affedersin ama ödüm bokuma karıştı. " Tabii Aktan Abi bu dediğime şaşkınlıkla baktı. Benden böyle şeyler beklemediği için. Çok fazla Aktan Abin'in yanında argo sözcükler kullanmadığımdan dolayı böyleydi. Aktan Abi
" Özür dilerim Kiraz. Sanırım biraz korkuttum." Sanırım diyor birde. Sonra gözü kapalı şekilde söylendi.
"Lan su yok mu? Gözüm yanıyor. " Sinirim bozuluyordu. Allah' ı'm sen bana sabır ver. Lan zaten yağmur yağıyor.
" Aktan abi farkındaysan yağmur yağıyor. Ve elinle gözünü tutmayı bırak. Zaten yüzüne su değer geçer birazdan zaten. " Kendi kendime mırıldanarak da "yani, sanırım " dedim, beni duymamış olabilirdi.
"Valla aklım gitti Kiraz. Gözüme sıkınca o biber miber şeyini gözlerim acıyınca tamamen ben farklı evrene gittim Abim. "
Şimdi kafasına bir tane yapıştırsam ne olabilir ki bişi olmaz bence. Neyse bu aklımdaki kötü düşüncemi gerçeklestirmemeye karar verdim. Bu sefer elinden kurtulamazdım. Bu arada Aktan Abi benim Teyzemin oğlu. Gerçi fark etmez. O benim abimdi sonuçta. Aynı anne ve babadan olmamamız sıkıntı değildi. Bir tek Aktan Abiyle iyi anlaşıyordum. Çünkü anne tarafımdan beni anlayan ve benim her daim aldığım kararlarda arkamda duran Aktan Abimdi. Zaten Aktan Abimin yanında eskiden olduğum eğlenceli ve mutlu bir kız oluyordum.
Beni kendi kardeşlerinden ayırmıyordu.
Bir süre sessizlik oluştu. Ne ben konuştum ne Aktan Abim. En son konuştum. " Aktan Abi daha iyi misin ? " diye sordum.
" Kızım valla iyi olmaya çalışıyoruz gördüğün gibi Abim. "
" Abi ben mi dedim sana beni gel korkut diye. Ee sonuçlarına da aha böyle katlanırsın. " Az önce ben baya laf ettim ve bana birşey demedi. Sonuçta haklıydım ama. Bu arada kesinlikle hasta olacağım ve o iğrenç eve tekrar gidecektim. Halen de iş ve ev de bulamamıştım. Vay halime. Aktan Abi bu sefer gözünü kırpıştirip açmaya çalıştı. En son da gidip açacaktım gözünü. Sonunda içimden ettiğim dualar sonucunda ve kendi çabalarıyla gözünü açtı.
"Şükür Aktan Abi. Gözünü açabildin. "
"Kızım valla sinirim bozuldu. Senin yanına gelirken bir kez daha düşüneceğim. Hem senin bu saatte burada ne işin var. Gerçi benimki de soru. " Birşey diyecekken Aktan Abim
" Gene o adam yüzünden oldu değil mi? Onu gebertmemek için kendimi zor tutuyorum. Şu haline bak sırılsıklamsin. Gel beni annemin yanına götür deseydin götürürdüm be abim. Hem sen kaç saattir buradasın. Üşümüyor musun? " Evet herkes ne olduğunu artık anlamıştı. Yapabilecek birşeyim yoktu. Onların seslerini duymak istemiyordum. Nereye gitsem zaten kendimi fazlalık gibi görüyordum. Ona da söylesem bu saatte rahatsız olabilirdi.
"Aktan Abi rahatsız olursun diye sana söylemedim. Hem benimle bu kadar ilgilenmene gerek yok. Zaten benim yüzümden Teyzemle de aranız bozuk. Daha fazla benim yüzümden teyzeme haksızlık etme. " Aktan Abim ' sen ne saçmalıyon ' bakışı atarak bana baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜ ÇİÇEK
Teen Fiction" Sen de kimsin? " Karşımdaki kişi bir adım bana yaklaşıp " Seni cehenneminden çıkaracak toprağın "... Ben solmuş bir çiçektim. Kim beni toprağına almak isterdi ki? Solmaya yüz tutmuş bir çiçeğe kim toprağıyla yaşam olmak isterdi ki?
