အပိုင်း၃

659 22 0
                                    

နိုင်စစ်သဝဏ်ကနိုင်ငံခြားသွားမယ့်သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကိုနှုတ်ဆက်ပွဲကျင်းပပေးမို့barတစ်ခုတွင်စီစဥ်ပေးသည်။အတန်းထဲကသူငယ်ချင်းဆိုတော့လည်းတစ်တန်းလုံးကိုဖိတ်ရတာပေါ့။ရာရာကိုလည်းဖိတ်ထားပါသည်။သူကိုယ်တိုင်တော့မဟုတ်အတန်းထဲကမိန်းကလေးသူငယ်ချင်းတဟ်ယောက်ကိုဖိတ်ခိုင်းလိုက်ခြင်းပင်။

'ရာရာလေး...'

'ရှင်..ဖွား'

'သူငယ်ချင်းနှုတ်ဆက်ပွဲရှိတယ်ဆို...'

'ဟုတ်တယ်ဖွား...သမီးမသွားတော့ဘူးလားလို့'

'ငါ့နှယ်..မြေးလေးရယ်ဟိုပွဲလည်းမသွားဒီပွဲလည်းမသွားနဲ့အိမ်မှာဘဲကုပ်ကတ်မနေနဲ့။အမြင်အသစ်လေးတွေရအောင်သွားပေးရတယ်။'

'ဒါပေမယ့်..သူတို့ကbarမှာလုပ်တာလေဖွားလူအရမ်းများတယ်တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေမှာပွဲရောက်ရင်လည်းဒါကြောင့်..'

'သက်ခိုင်သားလေးရှိတယ်လေ...သွားလိုက်ပါလားသူနဲ့စကားပြောတာဘဲကို...'

'ဖွားမသိပါဘူး...သမီး..'

'ဖွားကသွားဆိုသွားလိုက်...သွားသွားအဝတ်အစားသွားလဲ'

အဖွားကစေခိုင်းတာဆိုတော့လည်းမငြင်းသာလို့သွားရမာဖြစ်ပေမယ့်barကိုသွားရမာဆိုတော့ဘာဝတ်ရမှာလဲ။အဥ္ဇရာမှာကဝတ်စရာတွေအထွေအထူးမရှိ။ဘောင်းဘီကိုဂျင်းအနက်ကလေးဝတ်ဆင်ကာအပေါ်အင်္ကျီကိုတော့ဟူဒီတစ်ထည်ကောက်စွပ်လိုက်သည်။အလိပ်သားခွေနေတဲ့ဆံနွယ်လေးတွေကိုချထားလိုက်သည်။မိတ်ကပ်မပါဘဲသဘာဝအတိုင်ကြည်လင်နေတဲ့မျက်နှာလေးကမျက်မှန်မတပ်ရင်အတော်ဆွဲဆောင်မှုရှိသည်။

'ဟော...ထွက်လာပြီလားဒီပုံအတိုင်းဘဲသွားတော့မှာလား..'

'ဟုတ်သွားပြီနော်အဖွား...'

ရာရာစက်ဘီးစီးမသွားချင်တာနဲ့တက်စီငှားဖို့လမ်းထိပ်ကိ​ကြ်လာလိုက်သည်။

ကျွီ....

သူမရှေ့မှာကားတစ်စီးကရပ်လိုက်ကာကြည့်လိုက်တော့တက်စီလည်းမဟုတ်။ထိုသူက

'နိုင်စစ်သဝဏ်....'

'ဘာတွေကြည့်နေတာလည်းငါ့ကိုမမြင်ဖူးဘူးလား...တက်ကားပေါ်'

Love warningWhere stories live. Discover now