Gece... Saat 02:15...Yuxu imkansız...
Bu gun 3 illik sevgimize son qoyduq. Onu tanımadığım üçün uzulurem sadece... Ona deyer verdiyim üçün...En esas da ona bağlandığım üçün danlayıram özümü...
Qarşımıza yüzlerle insan çıxar. Amma biz hemışe sehv adamı seçerik. Deyer vererik, Severik, Bağlanarıq...Sonda anlayarıq... Anlayarıq ki, uğruna deymeyecek birine deyer verdik... Sevilmeye layiq olmayan birini sevdik... Bizi itirmekden qorxmayacaq birine bağlandıq...
Bes sonra? Sonra, qarşımıza cıxan doğru insanlara inanmacağıq... Qorxacağıq...Yene aldanmaqdan, yene qırılmaqdan qorxacağıq. Yene üzülmekden qorxacağıq. En esas da yene sevmekden qorxacağıq...
Qulaqcıqda Qaraqanın "get" treki...3 il evvel dinlediyim mahnılara geri dönürdüm. Onlarda özümü tapırdım yeniden. Düşünmek istemirdim... İsteseydim de bacarmazdım. Gozlerimi tavana zilleyib boş boş baxırdım.Ölene kimi de bele yaşamaq isteyirdim. Bomboş...
Bezen herşey imkansız görüner. Yazmaq, anlamaq, anlatmaq, susmaq, bağırmaq, herşey... Ağlamaq bele...Ne edeceyimizi bilmerik. Düşünmek de istemerik. Bize teselli vererler. Herşey yaxşı olacaq, zamanla keçer deyerler...Susarıq... Çünki bilirik ki, keçen tek şey zamandır. Yaralar sağalar belke, amma izleri hemişe görünecek...
