Zengli saatın sesine yuxudan oyandım. 7:00... Hevessizce qalxıb güzgünun qaşısına kecdim. Çox solğun sifetime baxıb biixtiyar gulumsedim. Paltarımı geyinib saçıma bir balaca fen cekdim. Makyaj etmeye qram da hevesim yox idi. Vecime de deyildi artiq kenardan nece gorunurem. Qulaqcıqları taxıb evden çıxdım.
Erken çıxmışdım evden. Geze geze gedecekdim derse ve tekbaşıma...
Universitete getmeyin bu qeder sıxıcı olacağı aglima gelmezdi. Amma yene de evde oturub boş boş divarlara, tavana baxmaqdan yaxşıdı deyib özüme teselli verirdim. Kenandan ayrılmağımı heç bir qıza demeyeceydim. Düzünü desem derdimi danışacaq dostum da yox idi.
İlk ders-Riyaziyyat. Piyada geldiyimden 10 deqiqe gecikmişdim. Qapını döyüb içeri kecdim.Muellimin ,, senden ne eceb Fidan, hec gecikmezdin?" sualına sessizliyimle cavab verdim. Qrup yoldaşlarımın da nezerleri ustumde idi. Pıçıldaşdıqlarını da hiss edirdim. Yeqin indi bezileri "goresen niye makyajsizdi" sualına cavab axtarırdı:) Nehayet muellim "yaxşı keç" dedi herşeyi anlamış kimi. Yerime keçib oturdum sakitce. Tek otururdum ve bu mence cox yaxşı idi. Başımı aparacaq kimse olmurdu en azı ders boyu. Dersde mahnıya qulaq asmaq yaxşı çıxmazdı, yatmaq da hemcinin. Amma mesele misal hell edecek veziyyetde de deyildim. Kitabı çıxarıb oxumağa başladım. Qaraqan-Evakuasiya. Kitabın sonlarındaydım artıq ve maraqlısı bu idi ki, baş obrazların adı Fidan ve Kenan idi:) Heç olmasa onlar xoşbext oldular.
Teneffusde qızlar etrafıma toplaşmadı. Doğrusu buna sevindim de. Herşeyle maraqlanan insanları sevmirem.
İkinci ders -tarix...Bu iyrenc dersin muhaziresini dinleyecek veziyyetde deyildim. Qaiblerim vecime deyildi. Eve gedim en yaxşısı. Yataram biraz...
Eve catanda saat 12 idi. Otağıma çıxıb yerime uzandım.
Çantamı açdım. kitabımı göturmek ücün.
4 yere qatlanmış bir vereq... Açdım... İçine cemi bir cümle yazılmışdı. ,,gozlerin çox gözeldi,,
Allahım, bu ne demekdi axı? Ozumu qeribe hiss etsem de gulumsemeyi unutmamışdım.
En azından pis cümle deyildi. Kim yazmış ola bilerdi? Beynimde her kesi analiz etmeye başladım.Qız olmadığı deqiq idi. Hansı oğlan bes? Qrupdakı 13 oğlandan hansı? Ağlıma qeti heckim gelmirdi.Axı hec biriyle cox semimi deyildim.
İndi de bu çıxdı başıma. Off ki ne off. Gizli heyranım kim idi ve kağız niye bugün yazılmışdı? Bu makyajsız, solğun gozlerde gozellik goren zövqsüz meni çox maraqlandırırdı. Amma yatmaq lazımıydı...İndi bu daha önemli idi deyesen... Gözlerimin qapandığını hiss edirdim...
