ÇAKMA KUZEN

Bölüm-1- İzmir' e yolculuk

Annemi kaybettiğimden beri hayatımdaki tek varlık teyzem oldu. Annemin, babamın pis işleri Yüzünden psikolojisi bozuktu. Babam olasıca lanet herif, Annemi aldatmıştı. Kaç bin kere...
Annem sabırlı, melek huylu bir kadındı. Benim düzenim bozulmasın diye, dayanıyordu işte.

Ben bunları düşünürken saate baktım. 02:54. Çok geç olmuş. Valizimi son bi kontrol ettikten sonra kendimi uykunun derin kollarına bıraktım.

***
Sabah lanet alarmın yüzünden uyandım. Hemen altıma bir kot şort, Üstüme beyaz Rambo atlet, belime de bordo-lacivert kareli gömleğimi bağlayıp mutfağa indim. Tost ekmeği çıkarıp, kendime hızlı bir şekilde tost yaptım. Bitirdikten sonra valizimi alıp son bir kez annemin odasına gittim. Odaya girdiğim an burnuma Menekşe kokusunu doldu. Hemen o kokan şalını aldım ve kapıya yöneldim. Saate baktığımda... "Aman Allah'ım uçağı kaçırıcam!" Hemen bi taksi çevirdim- hala dönüyo jhfjhfyfj kusura bakmayın bunu yapmak zorundaydım.- taksiciye Havaalanı'na gitmemizi söyleyip yola çıktık. Başımı cama yaslayıp uyumak geldi aklıma ama sonra kavşaktan geçerken kafamı vurdum..-o sadece filmlerde oluyo- Bir kaç dakika sonra geldiğimizi farkedip arabadan indim. Hızlıca valizimi bırakıp uçağa doğru koştum. Koltuk numarama baktığımda cam kenarı olduğunu farkettim. Ve yerime oturdum. Yanıma benim yaşlarımda, siyah saçlı, mavi gözlü tatlı bir kız oturdu.-Normalde herkesin yanına yakışıklı bi badboy oturur sonra tanışırlar kaynaşırlar ama yok o da sadece filmlerde oluyo.- Kız bana elini uzatıp:
-Merhaba, ben İlgi.

-Merhaba, bende Esin. Memnun oldum.

-Ah bende. Sen neden gidiyorsun Izmir' e?

-Ben teyzemlerin yazlığına gidiyorum. Sanırım bi tatil köyü. Daha önce gitmedim.

-A gerçekten mi? Bizde orda oturuyoruz. Yani babam. Onun yanına gidiyorum.

-Çok sevindim. Bende arkadaş arıyordum zaten.

-Seninle çok iyi anlaşacağız sanırım.

-Umarım.

İlgi iyi bir kıza benziyodu. Umarım onunla iyi anlaşırız. Çünkü tüm yazı tek başıma geçirmek istemiyorum. Gerçi en son hatırladığıma göre teyzem başka biriyle evlenmişti. Adı sanırım Murat ve bir oğlu varmış. Harika. Umarım şu her şeye karışan abi tiplerinden değildir.

Kafamı cama yasladığımda biraz uyumanın bi sakıncası olmadığını düşündüp gözlerimi kapadım.

***

Uyandığımda yere indiğimizi ve herkesin ayaklandığını gördüm. İlgi' ye veda edip telefon numarasını aldıktan sonra uçaktan indim. Havaalanının çıkışına doğru ilerleyip taksi bulmaya başladım. O sırada omzuma bir el dokundu
Hızlıca arkama döndüğümde o konuştu:

-Sen Esin olmalısın sanırım. Dedi.

-Evet oyum da sen kimsin? Diye sordum.

-Ben kuzenin. Dedi ve çapkın bir gülümseme attı.

-Arabaya doğru ilerlerken bana dönüp:

-Sümüklü ergen bir kız değilmişsin ez azından. Dedi. Bende dönüp:

-"Simikli irgin bir kiz diğilmişsin in izindin" diye taklidini yaptım. Arabaya bindiğimizde:

-Teyzemler nerdeler? Diye sordum.

-"Onlar evde. Annem seni benim almamı söyledi. Yoksa sana kalmadık merak etme." Dedi

Ukala pis egoist işte ne beklenir ki... Ama şunu söyliyim onu ilk gördüğümde bu kadar yakışıklı bir kuzen beklemiyordum.

Sinirle omzuna bir yumruk attım. Pek etki ettiğini sanmıyorum. Bana dönüp:

-Biz bu kasları boşuna yapmadık kızım tabii ki acımayacak. Tabi sen şimdi üzülüyorsundur benim gibi yakışıklı bir çocuğa nasıl vurdum diye.

-Sen bana baksana bi. Sen arabaya nasıl biniyorsun ya?

-Neden?

-"Egon çok büyümüşte" dedim. Vee Esin 1, Adını bilmediğim pis, egoist, ukala kuzenim 0. Sahiden adı ne bunun?

-Adın ne senin?

-Koray.

-Hmm. Umarım iyi anlaşırız Koray.

Bir kaç dakika sonra geldik. Aman Allahım! Burası... Çok... Güzel..

Birden kapıdan teyzem çıktı. Onu çok özlemişim.

-Oo Ceyda Sultan nerelerdesin ya?

-Kızım abartma sende daha 1 hafta önce görüştük.

-Olsun ya özlettin kendini.

Biz böyle salona doğru ilerlerken Koray bize bakıp sırıtıyordu. Ben bu çocuğun amacını hiç anlayamicam sanırım.

Teyzem ayaklandı ve akşam yemeği hazırlayacağını söyleyip mutfağa gitti. Salonda Koray' la ben kaldık. Koray ayağa kalkıp:

-Gel sana odanı gösteriyim.

-Tamam.

Üst kata çıkıp koridorun sonundaki odaya doğru ilerledik.
Oda çok geniş ve güzeldi. Daha çok beyaz ve mor renkler hakimdi. Koray valizimi bırakıp gitti. Kıyafetlerimi beyaz dolaba yerleştirdim. Sonra da Wattpad' a girdim. Birkaç tane yeni bölüm gelmiş. Onları okurken birden odaya biri daldı. Tabii ki bu Koray' dı. Ona dönüp:

-Kapıyı tıklatmayı öğretmediler mi sana?

-Yemek hazır aşağı in.

Diyip kapıyı çarpıp gitti. Mal işte
Ne beklenir ki. Gerizekalı. Beyninde, beyin yerine hayvanat bahçesi var herhalde.

Kızım, ne malı ne gerizekalısı taş gibi çocuk işte. Cık cık sanki sen çok akıllısın.

Sen sussana içses. Bende nerde kaldın diyodum. Allasen bi git başımdan ya.

Bunları düşünmeyi bırakıp mutfağa doğru ilerledim. Teyzem ve "yeni eşi" masadaydı. E koray nerde? Nereye gitti bu çocuk? Derken boynumda bi sıcaklık hissettim

-Beni mi arıyordun güzellik?

♣♣♣

Selam yavrular,
Umarım hikayeyi beğenirsiniz.
Aklınızda herhangi bi fikir varsa Facebook hesabımdan bana ulaşabilirsiniz.

Facebook: Ebrar Gündoğan

Hayırlı Ramazanlar...

-Eboş