4 დღე
და აი დავრჩით 11...
-ფეხი გამოადგი!
მესმის უკნიდან ბიჭების ხმა რომლებიც ისევ იმ ოთახისკენ მიგვიძღიდენ სადაც პირველად ფისტოლეტი დავიკავეთ და ჯერ კიდევ ცოცხლები ვართ.
-ახლა მხოლოდ სამნი ღა უნდა მოკვდეს რომ ჩვენ გდავრჩეთ....
ვიღაცამ წინიდან თქვა და და კანკალებდა,
-ფრთხილად იყავი , არ ჩაისვარი შიშისგან, ეგეც არ ეკადრება მაფიას...
მის უკან მდგომმა ჩაუჩურჩულა,მე კი ამ ყველაფერს ვუსმენდი და ჩუნად მივყვებოდი გზას.
კიბეებიდან ხმა მოისმა, ჯეონი ჩამოდიოდა მაგრამ იქვე გაჩერდა და გადაგვხედა.
-რადგან ერთუ მოკლეს , ახკა 7 ადამიანი აირჩევა...სიცოცხლის წამზომი ჩაირთო ჩემო ერთგულო ძაღლებო...
ჩაიცინა და ჩვენს წინ სიარული დაიწყო, ყველამ ერთმანეთს ჩასჩუდჩულა მე კი რაღა დამრჩენოდა ამ საგიჟეთიდან უნდა დამეღწია თავი...
-დღევანდელი თქვენი მისიაა,თქცენი მოწინააღმდეგე დაამარცხოთ.
მოდი ჯერ მარტივით დავიწყოთ...
მაფიის მონაწილეებმა ულამაზასი მონადირე ძაღლები შემოიყვანეს, სულ 11...
-მაშ ასე, თქვენი მისიაა ეს ძაღლები შეინარჩუნოთ,შეიყვაროთ და გიერთგულონ...
ყველამ ერთმანეთს გახედა...
ძაღლები გაუშვეს, და ერთ-ერთი ჩემთან მოვიდა, გოგო იყო...გამეღიმა..
"გამარჯობა ლამაზო ქალბატონო..." ჩავჩურჩულე ის კი იატაკზე დაწვა და კოტრიალი დაიწყო...ჩამეცინა.
ყველა მე მიყურებდა...მათ შორის ჯეონიც...
-ყოჩაღ...მოდი აქ...
გაიღიმა...
-აჰჰ, და ძაღლის წამოიყვანე...
წინ წავედი, ძაღლის გამომყვა ისე რომ თიკს არ ჩავჭიდებულვარ.
-შეგიძლია ასწავლო როგორ მოიქცეს?
ძაღლს გავხედე, ჯერ კიდევ არ იყო ზრდასრული და ამრტივად აითვისებდა...
ჯიბეში რამოდენიმე პურის ნატეხი მქონდა და ამოვიღე...
პირი ძაღლს ვაჩვენე თუ არა ეგრევე ყურები ასწია და ყურადღება საჭმელზე გადაიტანა,-კარგი, მაშ ჯერ დავჯდეთ...
ხელით გულმკერდზე მოვეფერე და ისიც დაჯდა.
გამეღიმა, და პურის ნატეხი ვაჭამე, ეს უქამდე გავაგრძელე სანამ ყვეკა პურის ნატეხი არ გამომელია, ჯეონიც დაკვირვებულად მიყურებდა...
