5 დღე
მზის სხივებმა გამომაღვიძა,ყველა თავის საწოლს ასწორებდა და უცებვე წამოვხტი საწოლიდან,წინა ღამეს მე და ჯიმინს იმდენი საერთო გამოგვიჩნდა რომ ღამის ხუთ საათამდე ვლაპარაკობდით და ვხითხითებდით ჩუმათ, ახლა კი ორივეს ჩაგვძინებია.
საწოლიდან ჩამოვხტუ და ჩემს ქვევით საწოლში მომიზნარე ჯიმინს ჩავჩურჩულე-გაიღვიძე, გასასვლელები ვართ, მიდი სანამ ყველამ დაინახა ეგ ტრუსი რომ გაცვია.
ჩამეღიმა მის სპანჯბობის ვარდისფერ ტრუსსზე,ისიც გაიზმორა და წაიღმუვლა.
-შენც არ მომიკვდე, არც არავინ დაგასვენებს რაა.
თავი სახლში ეგონა რამაც გული გამითბო.
-მიდი მიდი დროზე!
ისიც ადგა და საწოლი გაასწორა.
მალევე კარებიც გაიღო.
-ხაზში!
მაფიის წევრმა დაიყვირა და ჩვენს დავდექით.
ჯეონი შემოვიდა.
-დილამშვიდობისა, იმედია კარგად გეძინათ რადგან დღეს ფხიზლად უნდა იყოთ.
მე და ჯიმინმა ერთმანეთს გავხედეთ , წარბები მოვკუმეთ და დავიჭყანეთ.
-დღეს ყველა ცაკ ცალკე ოთახში იქნებით და თქვენს შიშს აღმოვაჩენთ,ფხისლად იყავით და ნერცებს არ აყვეთ, შეიძლება მომაკვდავი აღნოჩნდეს...
ხელი კარებს გადაუსვა და ოთახიდან გავიდა, კარები ღუა დატივა და ჩცენს მის ნაბიჯებს გავყევით.
-ჯიმინ რისი გეშინია?
-სიბნელის!
-ჯანდაბა შენ ეგრევე ჩაიჭრები, ეცადე არ იკივლო მაინც.
-ვეცდები...თეჰიონ შენ რისი გეშინია?გამომხედა უკან მე ხომ ყოველთვის ბოლო ვდგები რიგში.
-არ ვიცი... ამას იმ ოთახში გავიგებ...
გავჩერდით...და ჯეონი მეორე ოთახში შევიდა.
-ვინ იქნება პირველი?
გაიღიმა და ჩცენი ხაზიდან ყვეკაზე დაკუნთული ბიჭი გამოვუდა და კრების წინ დადგა.
-რამხელა გამბედაობა უნდა გქონდეს რომ პირველი გახვიდე...
ჯიმინმა ჩამჩურჩულა.
-შეიძლება ძლიერი ჩანხარ ,მაგრამ რაიმე სისუსტე მაინც გექნება ორგანიზმში.
ჯიმინმა თავი დამიქნია-მართალი ხარ...
ბიჭი შიგნით შევიდა და სამი წუთის შემდეგ გინება გათიშული გამოჰყავთ...
"როგირც ჩანს ერთი გამოგვაკლდა..."ჩავიჩურჩულე.
ახლა დარჩენილი ვართ 9....
