Son Veda

3. Minik Kız

Selamm!

Nasılsınız??

3. Bölümü de yayınladım şükür sjfjsjcks. Umarım seversiniz, satır arası bol bol yorum yapalım lütfen. 😊 İyi okumalar...

--
-Sen beni ölsen unutamazsın!-
--

"Kelebek!" Diye bağırdı Ayliz heyecanla. "Toprak bu kelebek!"

"Evet." Dedi Toprak kafa sallayarak. "Kelebek topladım." Kafası karışmıştı Ayliz'in. "Kelebek toplanır mi hiç?"

"Toplanmaz." Dedi Toprak Ayliz'in söylediklerini onaylayarak. "Ama çok güzeller, yanımdan hiç ayırmak istemiyorum."

"Öyle mi?" Dedi Ayliz.

"Evet." Kafa salladı Toprak. "Mesela keşke sende kelebek olsan..."

"Neden? Gıcıksın Toprak, hayvan mıyım ben?" Ayliz tripli tripli Toprak'a bakarken Toprak yanlış anlaşılmasın verdiği huzursuzlukla yerinde kıpırdandı. "Hayır. Öyle demek istemedim."

"Ne demek istedin o zaman?!" Dedi Ayliz sinirlenmeye başlayarak.

"Seni de hiç yanımdan ayırmak istemiyorum..." Dedi Toprak üzgün bir sesle. "O yüzden öyle dedim."

"Gerçekten mi?" Dedi Ayliz yumuş yumuş bir ses tonuyla.

"Evet, gerçekten." Kafa salladı Toprak. "Ben seni hiç yanımdan ayırmak istemiyorum."

"Peki onları toplayıp ne yapacaksın?" Dedi Ayliz Toprak'ın elindeki kavanozu ve içindeki kelebekleri işaret ederek.

"Tekrar bırakacağım." Dedi Toprak.

"O zaman neden topladın ki?" Dedi Ayliz.

"Çünkü hiçbir şeyi yanımda sonsuza dek tutamam, Ayliz. Hepsinin gitmesi gereken bir zaman var."

"Ne zaman salacaksın onları?"

"Birazdan." Durdu ve düşündü Toprak. "Birlikte salalım mı?"

"Olur!" Diye büyük bir sevinç çığlığı attı Ayliz.

"Ama çığlık atarsan kendim salarım." Dedi Toprak kulaklarını kapatırken. İşte bu kızın her huyunu sevse de çığlıkları sonu oluyor gibi geliyordu.

----

"Alo!" Diye bağırdım. "Ya, kusura bakma. Biraz geç kalacağım sanırım."

"Sorun değil." Diyen sesini duydum telefondan. "Bir sorun yok değil mi?"

"Şey..." Diye başladım cümleye ne diyeceğimi bilemeyerek. En sonunda ise gerçekleri söylemenin en iyisi olduğunu düşündüm. "Ya, bugün benim doğum günüm de. Settekiler de bana ufak bir sürpriz hazırlamış."

"Öyle mi?" Diyen Toprak'ın sesi geldi tekrar telefondan.

"Evet." Dedim gülümseyip kafa sallayarak. Sanki beni görüyordu, ne salak kızdım ama?!

"Doğum günün kutlu olsun o zaman..." Dedi sessizce fısıldayarak. Naif bir sesle söylemiş olması dikkatimi çekmişti. Oysaki başkalarına böyle konuşmuyordu. Mesela Doğa ile konuştuğu zamanlar genelde düz bir ses tonunu tercih ediyordu. Ama benimle konuşurken sanki küçük bir çocukmuş gibi çıkıyordu sesi.