Mavi ve yalnız

1.bolüm ben mavi

Benim ismim mavi evet bir renk ve bu renk rahmetli annemin en sevdiği renkmiş.

Annnem ben doğduktan 2 ay sonra bir araba kazası yapmış ve hayatını kaybetmiş.

Babam sonra bana bakıcı tutmuş.

Ben 5 yaşındayken babam bakıcı berna ablamla evlenmişti .

Berna abla yani üvey annnem uzun saçlı, uzun boylu ,siyah kıvırcık saçlı bir kadındı kalbinin kötülüğü yüzüne vurmuş gibi bir suratı vardı bana göre ama babama göre kadın ne yapsa melek gibiydi .

Babam ise bir matamtik öğretmeni.

Babam çok sert ve ciddi biri başarıya çok önem veren bir adam babamda berna gibi uzun boyludur berna ablanın boyu 1.75 olsada babamım boyu 1.85 'di

benim boyum 1.59 anneme bemzemişim babam öyle der annemde benim gibi kısa boylu, kısa ince kahve rengi saçlı ,küçük yüzlü ve küçük burunluymuş

Her hafta sonu annemin mezarına giderim annemi sadece fotoğraflarda görebiliyordum ancak bu yetmiyordu ben annme sarılmak istiyordum .

Ben sevgiyi berna ablanın çoçuklarına sarılmasından her daim coçuklarının yanında olması ,onlari sevgiyle tatlı sözleriyle büyütmesinden öğrendim

Nefreti ise berna ablanın beni sevmememsi önemsememesi saçımı acıtarak taramasından ,üvey abimin hep kötüce eşek şakalarından öğrendim .

Benim bir üvey abim vardı adı doruk berna ablanın önceki evliliğinden olan çoçuğuydu.

doruğunda babasi vefat etmişti hemde doruk doğmadan önceymiş doruğunda acısı büyük hep beni kıskanırdı benim babam olduğu için elinden geleni yapıp beni babamın benden nefret etmesini sağlardı .doruk ta uzun boylu kumral saçlı yakışılı biriydi kaslarıda vardı keşke doruğun yerinde olsam derdim içimden

Ve son olarakta doruğun kardeşi benden 4 yaş küçük olan ecrin 13 yaşımda ve çok şımarık bir kizdı aramizdan en şanslısı çünki ecrinin annesi ve babasi vardi ecrinde tıpkı annesi gibi uzun kumral saçlı uzun boylu bir kızdı boyu benle aynıydı yaşına göre uzun bir kızdı ve çok havalı ve kaba bir kızdır kendisi ecrinde bana eziyet etmeyi severdi doğdundan beri benim saçımı yolardı bebekken bile beni sevmezdi

Benim hayatıma gelince tam bir cehennem gibi bir evde yaşıyordum kendime ait bir odam yoktu oturma odasında yatıyorum .

Evden dışarı çıkmam yasaktı ve diğer çoçuklarında doruk 18 den sonra bernaya ve baba ma res çekmişti ve gece geç saatlerde eve gelirdi artık bisey demiyolardı baş edemiyorladı

Hep doruk gibi olmak istemişimdir ama ben asla sesimi çıkartamazdım kimseye cünki hep dışlanarak büyüdüm okulda hep zorbalığa uğrar eve gelincede temizlik yapardım berna çalışıyordu ve bende şımarık ecrine bakıyordum ecrin ve ben eve kitlenirdik camdan atlayamzdik çünki 5.kattaydık

Evde ecrinle birbirimizi yer ve ecrinin iftirarından sonra bernadan ve babam dan dayak yerdim bazen de doruk beni kurtarırdı ne kadar taş kalpli olsada merhametliydi ve kadına şiddete karşıydı

Saçımı 6 yaşımdan beri kendim yapardım ve saçta kendimi geliştirmiştim bayan kuaförü olmak isterdim ama babam izin vermiyordu babam öğretmen yada doktor olmamı isterdi

Ama ben kuaför olmak ve ünlülerin makyajını saçıı yapmam hayalimdi normal bir mahalle kuaförüde olmak isterdim tabi çıraklık çok okumak istedim ama olmadı.

Okulu hiç sevmiyordum ve bugün okulu ekicektim babam e okuluma bakmazdı çünki umursamadzı beni 10 günlük devamsızlık hakkım vardı ve bir tanesini kullanıcam bugün doyasıya gezicem

Çantamı aldım ve kitaplarımı kulaklığımı yiyeceğimi ve kıyafetlerimi almıştım saçımıda taradıktan sonra siyah uzun hırkamı giydim ve çıktım .

Hava bozuk tu keşke güneşli olsaydı rastgele gitmek isterdim ancak kaybolorum diye korkuyordum o yüzden okulun etrafındaki kafelere parklara gidicektim çarşida yakındı zaten okula bir kitap kafeye gider kitap okurum bugün güzel geçicekti .

Hava soğuktu ve ben bir kafeye girdim ve tuvalette üstümü değiştim üzerime kısa oversize beyaz bir t-shir ve siyah eşofman giymiştim ve siyah hırkam başka kombin bilmezdim ben

Evet garsom abla bana ters ters bakıyordu okulu ektiğimi anlamıştı tabi

Bir parka geçtim ve yaşayamadığım çoçukluğu yaşadım küçük çocuklar gibi salıncakta sallandım ve kaydıraktan kaydım ve sonrada kitap okudum

Kalktığımda yağmur yağıyordu ve kitabım ıslanmıştı hemen kaydırağın yanına gittim ve yağmurun dinmesini bekledim üşüyordum ve beni ısıtacak kimse yoktu hiç bir şey yoktu hayatım niye böyleki benim

Yağmur dinince ıslak halimle kitap kafeye doğru gidiyordum o sırda bana garip garip bakışların icinde bir kadının benim gözümün içine gülümseyerek baktığını fark ettim bu kadın kısa boylu uzun düz saçlı bir yazara benziyordu ve bana arkasını dönerek bir daha baktı bendd baktım ve ikimizde yolumuza döndük kadın öyle bor güzel ve anlamlı bakmıştıki etkisinde kalmıştım içimi biraz mutlu etmişti

Kitap kafede bir kahve içip yks sınavına hazırlanıyordum o sırada oyuncu olma hayallerim yeniden canlanmıştı

Kendimi bir oyuncu olarak hayal etttim saçım makyajım özenle yaolıyordu ve filmin her bir yanı özenle çekildiğinj hayal etmiştim

Ne kadar içe kapanık olsamda farkedilir görünür olmak isterdim ama bu imkansızdi biliyordum