SEN BİLMEZSİN

Keyifli okumalar dilerim 🤍

Kurguya ve bölüme ismini veren şarkı; Dedublüman~Sen Bilmezsin

Hande gelen ani iş teklifi karşısında şaşırmıştı. Tura çıktığından beri iş teklifleri kapsamını değiştirmiş diye düşünmeden edemedi Hande. Önceden kapı kapı gezer işe başvuru yapardı insanlar ve çoğu zamanda da olumsuz sonuçlanırdı bu başvurular. Hande bunu pek yaşamamıştı ama biliyordu işler böyle yürüyordu. Şimdi bu teklif işinin böyle yaşanmış olması tuhaftı. Eda'ya gülümsedi.

"Teklifiniz için teşekkür ederim. Türkiye'ye dönüşümün üzerinden henüz 1 hafta bile geçmedi ve turda geçen 2 sene gibi bir zamanın ardından ailem ve arkadaşlarıma vakit ayırmaya çalışıyorum. Dürüst olmak gerekirse şimdilik çalışmak gibi bir düşüncem yok."

"Öyle hemen kestirip atma. Hemen başlaman şart değil, böyle bir yeteneği kaybetmek istemem. Buraya tesadüfen gelmiş olsan da eminim ki bu bir işaret. Biraz gez, dolaş, ailenle arkadaşlarınla vakit geçir ama işe başlamaya karar verince buraya gel. Bizimle çalış, bekleriz seni."

Ebrar, Eda ablasını ağzı açık dinlemişti. Bu kadın Zehra'yı hastaneden çıkarıp işe getiren insandı, şimdi ne olmuştu da böyle şeyler söylüyordu aklı almıyordu. Hande genişçe gülümseyerek kafasını salladı.

"Öyle olsun Eda hanım. O halde ben şimdilik gideyim, size kolay gelsin. İyi çalışmalar."

"Yine bekleriz Hande. Zehra sana eşlik etsin."

Hande kafa sallayarak onayladı Eda'yı. Ebrar'a iyi çalışmalar diledikten sonra Zehra ile ofisin çıkışına doğru yürüdüler.

"Eda hanım normalde böyle değil sanırım, Ebrar onun bana söylediği şeyleri hayretle dinledi."

Zehra gülümsedi.

"Yani şey Eda abla biraz işkolik biridir. İşi çok önemlidir hatta onun için en önemli şey bile olabilir. Sana karşı bu kadar nazik ve anlayışlı oluşu şaşırtmış olabilir biraz."

Hande onun bu sözlerine gülümsedi. Meryem'den dolayı Eda'nın işine ne denli bağlı olduğunu biliyordu ve Zehra'nın bu konuda dürüst oluşu hoşuna gitmişti.

"Peki iş ortamınız nasıl? Nasıl çalışırsınız? Biraz şirketten bahsedebilir misin?"

Zehra kafa salladı. Seve seve bahsederdi, işin sonunda burada çalışmayı kabul edecekse sabaha kadar anlatırdı her şeyi.

"Çalışma şartlarımız rahattır. Gelen işler öncesinde herkese mail atılır ve işi almak isteyen ya da isteyenler olursa ufak bir hazırlık yaparak 2 gün içinde tüm ekibe sunar. Eğer işi isteyen tek kişiyse sorunsuz bir şekilde iş onun olur ama birden fazla kişi aynı işi istiyorsa bazen grup olmaları istenir bazen de işi daha iyi yapacağını düşündüğümüz kişiyi seçeriz. Baskı falan yoktur, ortamımız rahattır. Herkes istediği gibi oda sahibi olabilir. İster şahsi ister grup halinde odaya çıkabiliyoruz. Ben mesela yalnız çalışmayı daha çok severim tek kişilik bir odam var ama Ebrar ve Ayça yalnızken odaklanamıyormuş onların ikisi birlikte bir odada çalışıyor. Ortak alanlarımuz var, eğlence bölümlerimiz, hobi alanlarımız falan. Mevsimsel etkinliklerimiz oluyor. Kışın kayak, ilkbaharda piknik, yazın tatil, sonbaharda kamp gibi, tabii sadece bunlar değil, bunlar ilk aklıma gelenler. Başka neyi merak edersin, ona göre anlatayım?"

"Hmm, mesela sen mutlu musun burada?"

"Mutluyum, çalıştığım arkadaşlarımın bir kısmı üniversitesi zamanımdan arkadaşım. Diğerleriyle burada tanıştım ama onlar da iyi insanlar yani tekrar söylemek gerekirse evet mutluyum."