SEN BİLMEZSİN

BENİ AŞKA İNANDIR

Keyifli okumalar dilerim🤍

Bölüme ismini veren şarkı;
Kolpa~Beni Aşka İnandır

Hande yaklaşık 1 haftadır sabahları spor salonuna geliyor, Elif'in gözü önünde pansuman yapıyor ve sonrasında kendi işlerini halletmek için salondan ayrılıyordu. Zehra birkaç sabah onu caddeden geçerken görmüş ama konuşma fırsatı yakalayamamıştı. Elif ve İlkin'den öğrendiğine göre durumu daha iyiydi.

Zehra ofisinde tatile çıkmadan önceki son işlerini hallediyordu. Öyle aman aman bir tatil planı yoktu ama kafasını dinlemek için biraz işten ve koşuşturmadan uzak durmak istiyordu. Odasının kapısının açılmasıyla içeri Ebrar'ın girmesi bir olmuştu. Zehra gülümseyerek ona bakarken arkadaşının canının sıkkın olduğunu fark etti.

"Hayırdır, ne sıktı canını?"

"Arabam yok, sürekli bozulup duran salak şeyi seninle birlikte iade ettik. Arabasız kaldım."

"Buna inanacağımı düşünmedin değil mi? Sorun yaşamayacağın, iyi olduğundan emin olduğumuz 4-5 model önerdik ve karar vermeni bekliyoryuz. Karar verirsen bir araban olacak. Geç o yüzden palavrayı, ne olduğunu anlat."

Ebrar kendisini yerdeki pufa atıp uzandı. Gözlerini kapattığında zihninde beliren yüzle gülümsedi. Aşk gerçekten insanı aptal ediyordu. Şu haline inanamıyordu.

"Hani anlattığım kız vardı ya, hatırlıyor musun?"

"Hıhım, uykularını kaçıracak kadar aşık olduğun kız. Hatırlıyorum. Ne oldu ona?"

"Bilmiyorum, yani bir şey olmadı. Sadece ben ilk defa hissettiğim bu duygularla ne yapacağımı bilmiyorum. Beni gerçekten hiç fark etmezse ne yapacağım? Daha farklı bir şekilde sormam gerekirse; beni fark etmesi için ne yapacağım?"

"Aynı spor salonuna gidiyorsun, selam vermekle başlayabilirsin. Biliyorsun ki dünya üzerindeki en doğal şeylerden biri selamlaşmak."

Ebrar omuz silkmişti. Dünya üzerindeki en doğal şey de olsa bunu yapabileceğini sanmıyordu. Ya 'selam' demeye çalışırken 'sela' falan deseydi ya da daha saçma bir şey belki de bayılabilirdi. Kızın onu fark etmemesi kıza rezil olmasından iyidir diye düşünüyordu. Gözlerini daha sıkı yumdu Ebrar, kafasında canlanan saçma sapan onlarca senaryoyu uzaklaştırmak isteyerek kafasını sağa sola salladı. Zehra bir süre arkadaşını izledikten sonra ona biraz zaman tanımak istedi. Konuşmak isterse dinlerdi ama eğer susacaksa onunla suskunluğu da paylaşırdı. Zehra işini bitirdiğinde oturduğu yerden kalkıp Ebrar'ın yanına giderek pufun boş kısmına kendisini bıraktı ve Ebrar gibi uzandı.

"Susmak istersen susarız, anlatmak istersen dinlerim ama şunu bil her koşulda yanındayım."

Ebrar gülümseyecek Zehra'ya sarıldığında Zehra da arkadaşına karşılık olarak sarılmıştı.

"Senin işlerin bitti herhalde, tatilimiz başlasın mı artık?"

"Senin işlerin de bittiyse başlasın Zeze. Önce spora sonra eve di mi?"

Zehra kafasını sallayarak onayladı Ebrar'ı. Normalde spor salonuna akşamları gidiyor olsalar da tatile gidecekleri için bugün böyle bir istisna yapacaklardı. İkili odadan çıkıp arkadaşlarıyla vedalaştıktan sonra spor çantalarını alarak salona geçti. İkili soyunma odalarına geçip üzerlerini değiştirdikten sonra ısınmaya başladılar. Zehra yanında ısınan Ebrar'a bir şeyler anlatırken arkadaşından hiçbir tepki alamayınca gözlerini kısarak ona döndü. Ebrar'ın bedenen yanında olduğunu ama ruhen çoktan uçuşa geçtiğini fark etti. Gözleri bir yere dalmış birini izliyordu yüzünde belli belirsiz bir gülümseme vardı. Nereye baktığına bakınca günlerdir anlattığı ve aşık olduğu kızı görünce gülümsedi.