Jimin yaz tatili için halasının evinde kalma kararı almıştır. Halasının üvey çocuğu Jungkook ise hayatına beklenmedik bir şekilde giriş yapar.
-
Halama geleli tam tamına bir ay olmuştu. Üvey oğlunu çoğu zaman görmüyordum ama geldiğinde mutlaka kafam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uzun zaman sonra bu fice başlamak çok garip hissettirdi. Alışamadım açıkcası. Alışınca daha güzel yazacağım sözzz. Sizi çok seviyorum. İyi okumalar.
Yorum sınırı: 100
—————————-
Gece geç saatlerdi. Jimin çoktan uykuya dalmıştı. Odasının kapısının gürültülü bir şekilde açılmasıyla korkarak uyandı derin uykusundan. İçeri giren Taehyung ve Jungkook'u gördüğünde tüm korkusu anında uçtu. Karanlıkta onları ayırt etmesi zorlaşıyordu. Taehyung ışığı açtığında Jimin gördüklerine inanamadı. Hızla yatağından kalktı ve onlara ulaştı. "Ne oldu? Nasıl oldu bu?!" Jimin Jungkook'un yarasına yüzünü buruşturarak baktı.
Jungkook dişlerini sıkmayı bıraktı ve konuştu. "Sana da merhaba sarı." Jimin onun kolundan tuttu ve yürümesine yardımcı oldu. "Ne oldu sana böyle?" Taehyung sözü devraldı. "Bir grupla tartıştık. Bıçağı varmış piç herifin. Sıyırdı bizimkini." Taehyung Jungkook'un yatağa oturmasına yardımcı oldu. "Jimin şu dolabı aç aşağıdaki kutuyu ver bana." Dedi Taehyung. Jimin tedirgin bir şekilde hemen dolabı açtı ve kutuyu çıkarıp ona uzattı.
Kutuyu açan Taehyung boş boş malzemelere bakmaya başladı. İlacı kaldırıp üstünü okudu. "Bu ne amına koyayım ya! Ne anlarım ben bundan?" Dediğinde Jimin ileri atıldı. "Ben anlarım! Annem eczacı." Taehyung hemen Jungkook'un yanından kalktı. "Bak o zaman sen." Dedi. Jimin Taehyung'un kalktığı yere oturdu. Jungkook terliyor ve acıyla kısık kısık inliyordu.
"Öldüreceğim o orospuyu." Taehyung ona katılır bir şekilde başını salladı. "Yarışı aldın diye oldu bunlar." Jimin yarayı temizlerken onları dinliyordu. Bu ikili çok fazla şey saklıyordu ve Jimin hepsini öğrenmek istiyordu. İçi acıyarak Jungkook'a baktı. Yara dikişlik kadar değildi ama yine de derindi ve baya bir kan akmıştı. Jimin yaklaştı ve hafifçe onun yarasına üfledi. Jungkook konuşmayı bırakıp sarışına baktı. "O kadar acımıyor sarı, endişelenme." Dedi.
Jungkook onun ne kadar tedirgin olduğunu görmüştü. Bu yüzden onu biraz olsun rahatlatmayı umdu. Taehyung ellerini beline koydu. "Benim burada yapabileceğim hiçbir şey yok. Eve döneyim. Bir şey olursa beni ara Jimin. Halana falan haber vereyim deme." Dedi Taehyung. Jimin işini yapmaya devam ederken karşı çıktı. "Neye bulaştığınızı bilmiyorum ama eğer ona bir şey olursa halama söyleyeceğime emin olun." Dedi soğukkanlılıkla. Bu Jungkook ve Taehyung'un birbirine bakmasına sebep oldu. Taehyung bunu Jungkook'la başka zaman baş başa konuşmak adına erteledi ve onlara veda edip odadan sonra da evden çıktı.
—-
Jimin son olarak yarayı kapattığında kızgınla baktı ona. "Ya sen iyi misin? Halamın sorumluluğundasın. Hiç mi düşünmüyorsun onu?" Jungkook oturur pozisyona geldi. "Korkma, şimdiye kadar halana bir zararım dokunmadı. Bundan sonra da dokunmaz." Jungkook'un sert sesi Jimin'in gıcığına gitti. "Düşüncesizlik ediyorsun." Dedi hoşnutsuz bir şekilde. Jungkook onu çenesinden tuttu. "Aksine ben çok düşünceli biriyimdir." Jimin neden çenesinden tutulduğunu anlamadığından nefesini tuttu.
