මේ හැමදේම පටන් ගත්තේ මීට අවුරුදු දෙකකට කලින් හත වසරේ අවසාන වාරෙදි මම තනියම ඊස්තටික් පීරියඩ් එකක් කට් කරපු දවසක.මම තනියම බස් එක ළගට වෙලා හේත්තු වෙලා ඉද්දි රිනා අක්කා දුර ඉදගෙන මාත් එක්ක හිනා වුණා.එදා තමයි මම එයාව පළවෙනියට දැක්කේ.
ටික දවසකට පස්සේ අපේ ස්කෝලේ තිබ්බා මියුසිකල් show එකක්,
අදටත් මම දුක් වෙනවා මම ඒ මියුසිකල් show එකට ගියපු එක ගැන.එදා එයා නිල් පාට දිග කකුල් ලොකු ඩෙනිම් එකකුයි කළු ටී ෂර්ට් එකක් උඩින් අත් දිග සුදු පාට කමිසයක් බොත්තම් ගලවගෙන ඇදගෙන හිටියා.රිනා අක්කා හැම කෙනෙක්ගෙ ඇස් දිහා බලන්නේ හරි කෙලින් නිකම් හරියට එයා ඒ කෙනාව ගොඩක් කල් ඉදලා දන්නවා වගේ.මම එදා හිටියේ රිනා අක්කගෙ සීට් එක ඉස්සරහ.මියුසිකල් show එක ගොඩක් රෑ වෙනකම් තිබුණා.රිනා අක්කා මගේ පිටිපස්සේ ඉදගෙන කතා කරන ඒවා අහන්න උත්සාහ කරපු එක විතරයි එදා මම කළේ.ටික වෙලාවකට පස්සේ මගේ උරහිස ටිකක් බර වුණා.එයා මගේ උරහිසට අත තියලා කතා කළා
"නංගි ඔයාගේ කොණ්ඩේ ලස්සනයි අනේ!"
"ආ..thanks අක්කේ..."
අක්කේ අක්කා දන්නේ නැති වුණාට මම ඒ වෙනකොට තීරණය කරලා හිටියේ කොණ්ඩේ දිග වැඩි නිසා කපන්න.ඒ වුණාට අක්කා ආස කරපු ඒ කොණ්ඩෙට එදාට පස්සේ කාටවත් අතවත් තියන්න දුන්නේ නැහැ අක්කේ.අක්කා එදා මාත් එක්ක කතා කරද්දි අක්කගෙ ඇස් දිලිසුණා.
ටික වෙලාවකට පස්සේ හැමෝම එලියට ගියා නටන්න.එලීනා මාව ඇදගෙන ගියා නටන්න.ටික වෙලාවකට පස්සේ රිනා අක්කත් ආවා නටන ගමන්ම.එදා අක්කා නටන දිහා බලාගෙන නැටුව මිස මම කිසිම සිහියකින් නෙමෙයි නැටුවේ.අක්කා දන්නේ නැති උනාට අක්කා මගේ ඇස් ඉස්සරහට ආපු දවසේ ඉදලා මම අක්කා දිහා දුර ඉදගෙන බලාගෙන හිටියා.අක්කා ළග ඉදගෙන අක්කගෙ අත අල්ලගෙන නටපු අය දිහා බලාගෙන මම දුක් වුනේ මට අඩුම තරමේ අක්කගෙ යළුවෙක්වත් වෙලා ළගින් ඉන්න බැහැ කියන ඒ ඇත්ත මතක් වෙද්දි.මම හිතුවෙවත් නැති විදිහට මම ඒ ආදරේ පිස්සෙක් වුණා.සමහර දවස්වල රෑට අක්කා මගේ නෙමෙයි වෙන එක්කෙනෙක්ගෙ වෙලා කියලා දැනෙන හැම වාරෙකටම මම කටර් එකේ තිබ්බ බ්ලේඩ් තලය ගලවලා මගේ අත කපාගත්තේ මාළු ලෑල්ලක මාළු කපන්න වගේ.
එකපාරටම හෙන හයියෙන් වහින්න ගත්ත නිසා හැමෝම mainhall එකට දිවුවා.දෛවය හරි පුදුමාකරයි නේද?අක්කා ඒ වෙලාවෙත් මගේ පිටිපස්සෙන්ම අවිල්ල ඉදගත්තා.මහන්සි නිසාද දන්නේ නැහැ එයාගෙ ඔළුව එයා මගේ පුටුවට හෙත්තු කරගත්තා.අනේ ඇයි එදා එයා මං ළගින් හිටියේ.
"නංගි අනේ වතුර ටිකක් තියෙනව ද?"
"ආ ඔව් අක්කේ තියෙනවා.."මම වතුර බෝතලේ දුන්නේ වටේ තිබ්බ වතුර බිංදු පිහිදාලා.අක්කා එදා මාත් එක්ක කතා කරපු වචන අදටත් මගේ කනේ දෝංකාර දෙනවා.දන්න්වද මම රිනා අක්කා ඒ වතුර බිවුව බෝතලේ අදටත් පණ වගේ ආරක්ෂා කරනව.
එදා ඒ පටන් ගත්ත ආදරේ අවුරුදු දෙකක් ගිහිල්ලත් ඉවරයි මේ තුන්වෙනි අවුරුද්ද.මේ අවුරුදු දෙකේම රිනා අක්කා අල්ලන කෝටු කෑලි පවා මම පරිස්සම් කළා.අක්කා වෙන කෙනෙක්ට ආදරෙයි කියලා මම හොයාගත්ත දවස මට අද වගේ මතකයි.
එයාට මම දුරින් අදුරන යාළුවෙකුත් කැමතියි.එයා රිනා අක්කා එක්ක messege කරලා තියනවා.එයා දන්නේ නැහැ මම රිනා අක්කට කැමතියි කියලා.ඊළග දවසේ එයා සතුටින් ඇවිත් මට කිව්වා රිනා අක්කා එයාට කැමතියි කිව්වා කියලා.පපුවට එක පාර කිණිස්සකින් අනිණවා වගේ දැනුනේ මට.කිසි වෙනසක් පෙන්නන්නේ නැතුව ඉන්න මම ගොඩක් උත්සාහ කළා.මම රිනා අක්කගේ සතුට වෙනුවෙන් මගේ ආදරේ ගැන එයාට කවදාවත් කියන්නේ නැහැ කියන අමාරු තීරණය ගත්තා.එදා පීරියඩ් දෙකක්ම මම පන්තියට ආවේ නැහැ මම ඊස්තටික් බිල්ඩින් එක ළග තිබුණු සේපාලිකා ගහ යටට වෙලා දරාගන්න බැරි නිසාම හොදටම ඇඩුවා.මම එයාගේ ආදරේ ලබන්න සුදුසු නැද්ද කියන ප්‍රශ්නේ හිතින් හිත හිත මම ඔළුව හංගගෙන හොදටම ඇඩුවා.නිශිනි මාව සනසන්න උත්සාහ කළා.මට අඩලා වැඩි උන නිසාමද දන්නේ නැහැ මට හොදටම උණ හැදුණා.මාව sick room එකට එක්කගෙන ගියේ එලීනයි නිශිනියි.මට මගේ ජීවිතය ඉවර කරගන්න හිතුණු වාර ගණන අප්‍රමාණයි.
මම ගෙදර ගියාට පස්සේ මම රිනා අක්කා වෙනුවෙන් හදලා තිබ්බ diary එක ආයෙ මුල ඉදලා කියෙවුවා.මට රිනා අක්කව මේ අත්මෙකට ලැබෙන්නේ නැහැ කියලා දැනුනම මම පෑනක් අරගෙන මගේ අතේ නහර වලට ඇන ගත්තේ දුක වැඩි කමට.මම බැල්කනියට ගිහිල්ලා ළග තියන අරලිය ගහ දිහා බලාගෙන හිටියේ මට කරන්න දෙයක් නැති කමට.හිතට අමුතු හිස් ගතියක් දැනුණා.මට එයා ගාවට ගිහින් කෑ ගහලා මගේ ආදරේ කියන්න හිතුණා.ඒ වුණාට මට මගේ සතුට වෙනුවෙන් එච්චර ආර්ථමාර්ථකාමී වෙන්න හිත දුන්නේ නැහැ.එයා වෙන කෙනෙක්ගෙ වෙලා හිටියත් එයා වෙනුවෙන් මම අදටත් දහසක් බලාපොරොත්තු ඇතුව දුර ඉදගෙන බලාගෙන ඉන්නවා
____________________________________________
ඉතිං ළමයි ඔයාලා මේ කතාවට කැමති වෙයි කියලා හිතනවා.ඉක්මනින් අප්ඩේට්ටුවක් දෙන්නම්...♡
