Iedereen heeft er wel eens lest van,
Je bent zo erg voor de ander in de ban.
Het overvalt je uit het niets,
Het maakt niet uit wat je kiest.
Liefde maakt je niet altjjd blind,
Maar de binnenkant van een ander die wint.
Die gene heeft je hard beroofd,
Je bent door zijn blik zo goed als verdoofd.
Je kijkt stiekem naar de gene,
Maar dan stoot je plots je schenen.
De gene kijkt op,
Het voelt net alsof je bovenaan staat op een bergtop.
Voor je gevoel ben je aan het zweven,
Deze persoon is de enige die je dit gevoel kan geven.
Het is een gek gevoel van binnen,
De vlinders in je buik die winnen.
Hij heeft je hart voor eeuwig gestolen,
De gene heeft je groot en deels onder controle.
Je vecht tegen het onbekende in je lijf,
Maar toch sta je stokstijf.
Je ruikt de parfum,
Het achtervolgt je net zoals je lievelings album.
Het veotl aan als liefde op het eerste gezicht,
Wat lijkt op een liefdes gedichf.
Als dit pure liefde is wat je voelt,
Dan is er altijd iemand die joelt.
Je denkt dag en nacht aan die gene,
Al je dromen zullen die menen.
Dit is werkelijk een heerlijk gevoel,
Je snapt vast wat ik bedoel.
Je bent je hart verloren,
Maar zijn jullie echt voor elkaar geboren.
Dit zal je nooit weten,
Want helaas was de ander al aan het daten.
JE LEEST
Verleden tot aan heden
PoetryIedereen draagt een zware tas met zich mee, Gevuld met daarin verleden uit de inktzwarte zee. Hoe zwaar die ook zal mogen zijn, Het blijft altijd de last met die nare pijn. De pijn zit diep in je hart, Maar het houdt je in stand. De toekomst ligt vo...
